رشادت و از خود گذشتگی سربازان آلمانی تا حدی بود که با این‏که بدون ماسک برای تخلی? اجساد یهودی‏ها به درون اتاق‏های گاز می‏رفتند، سالم از آنجا برمی‏گشتند.
البته بعدها معلوم شد که آلمانی‏ها گاز «زیکلون ب» را طوری تربیت کرده بودند که به سربازان خودشان آسیب وارد نکند.

هم‏دستان جانیِ هیتلر، با رشادت و سرعت، تمام وظایف محوله را انجام می‏دادند و در هر وعده سه‏هزار یهودی را در اتاق‏های دویست و ده متر مربعی خفه می‏کردند. آلمانی‏ها برای خفه کردن یهودی‏ها از گاز «زیکلون ب» که یک شپش‏کش فوق‏العاده قوی است، استفاده می‏کردند.

یهودی‏ها چون همچنان مردم مظلوم و مهربانی بودند، اجازه می‏دادند که توسط آلمانی‏های جنایتکار خفه‏شوند.

هیتلر یک روز صبح که از خواب پا شد تصمیم گرفت شش میلیون یهودی را خفه کند. اما بدبختانه در آن زمان تنها پنج میلیون و چهارصد هزار یهودی در کل اروپا وجود داشت. برای همین هیتلر طی فراخوانی شش‏صدهزار یهودی دیگر را به اروپا دعوت کرد. یهودی‏ها آدم‏های خوشبین و پاک‏نیتی بودند. برای همین طی چند روز به اروپا مهاجرت کردند و به این ترتیب الباقی شش میلیون یهودی هم جور شد.
هیتلر به همراه همدستانش شش میلیون یهودی جمع‏آوری شده را به طور فشرده و با رعایت موازین شرعی در اردوگاه «آشویتس» و یکی دو اردوگاه دیگر جا داد.

به این ترتیب سال‏ها و بلکه قرن‏ها همه‏چیز همین‏طور به خوبی و خوشی پیش می‏رفت.
تا اینکه «آدولف هیتلر» پیدا شد. هیتلر آدمی بود آلمانی، نژادپرست، خوش‏تیپ، جنگ‏افروز و از همه بدتر یهودی خفه‏کن.

آن‏ها برای این‏که پویایی جوامع و ملت‏ها زیاد شود، با ایجاد اختلاف میان آن‏ها باعث تحولات اجتماعی و سیاسی و فرهنگی در جهان می‏شدند و در جریان این تحولات در راه خدا منافع جالبی کسب می‏نمودند.
با این حال معلوم نیست چرا در طول تاریخِ بشریت، مردم غیر یهودی همواره با آن‏ها که تا حدّ مرگ، خوب، مهربان، هنردوست و جالب توجه بوده‏اند ستیز کرده، آن‏ها را از بین می‏بردند.

آن‏ها به نیازمندان پول قرض می‏دادند و در هنگام بازپرداخت، برای این‏که نیازمندان به قرض گرفتن و مفت‏خوری عادت نکنند، کارمزد ناچیزی از آن‏ها دریافت می‏کردند که صرف توسعه و سازندگی امت می‏شد.

آن‏ها به هنرهای تجسمی علاق? زیادی داشتند. برای همین یکی از هنرمندان مطرح آن‏ها به نام «استیون سامری» با ساختن یک گوسال? هنری موجب رونق هنر شد و باعث شد مردم به او احترام بگذارند.