تصویر تخریب مسجد "سعدبن عقیل" در تلعفر

تخریب مسجد القبه در موصل

تخریب یکی از اماکن مقدس موصل به نام "مناره دختر" 

تخریب مسجد جواد در تلعفر

تصویر دیگری از تخریب مسجد قبه در موصل

تخریب یکی از اماکن مقدس اهل سنت عراق در منطقه مهلابیا در تلعفر 

به گزارش فارس، البغدادی سرکرده داعش، خود را از هفته گذشته خلیفه خوانده است. یکشنبه گذشته گروهک تروریستی «دولت اسلامی عراق و شام» (داعش) با صدور بیانیه‌ای، نام خود را به «دولت اسلامی» تغییر داد و تشکیل «خلافت اسلامی» را اعلام و «ابوبکر البغدادی» را به «خلافت» منصوب کرد.

داعش با انتشار بیانیه صوتی خود که گفته شد «ابو محمد شامی» سخنگوی رسمی داعش آن را قرائت کرده است، ادعا کرد که «بغدادی» خلیفه همه مسلمانان جهان است و همه گروه‌های دیگر باید با وی بیعت کنند.

بر اساس گزارش‌ پایگاه های اینترنتی وابسته جریان های تکفیری، ابوبکر البغدادی در سال 1971 در شهر سامرا در شمال عراق متولد شد.

به گفته تکفیری‌های نزدیک به ابوبکر البغدادی، وی در زمان اشغال آمریکا در عراق در یکی از مساجد عراق فعالیت می کرد و قبل از جنگ آمریکا علیه عراق، افکارهای افراطی داشت.

برخی بر این باورند که البغدادی در زمان حکومت صدام حسین هم یک تکفیری بوده است و برخی دیگر هم می‌گویند که وی در خلال چهار سالی که در اردوگاه نظامی «بوکا» آمریکا در جنوب عراق زندانی بود، به تندروی روی آورد. اردوگاه «بوکا» در جنوب عراق جایی بود که آمریکایی‌ها بسیاری از فرماندهان القاعده را در آنجا محبوس می‌کردند.

البغدادی که هفته گذشته از طرف داعش به عنوان خلیفه خودخوانده مسلمانان معرفی شده است، در سال 2010 رهبری سازمان تروریستی القاعده عراق را در دست گرفت و در 2010، برنامه 60 انفجار تروریستی را در یک روز طراحی کرد و 110 نفر در پی این انفجارها کشته شدند.

وی با ایمن الظواهری، رهبر القاعده، بیعت نکرده است. ظواهری از داعش خواسته بود که روی عراق متمرکز شود و سوریه را به گروه تروریستی جبهه النصره بسپارد. او و تروریست های تحت فرمانش علنا از خواسته‌های ایمن الظواهری سرپیچی کرده اند، و بسیاری از مفسران معتقدند که بغدادی اکنون در میان عناصر تروریستی از جایگاه بالاتری برخوردار است.

دیوید ایگنیشس، نویسنده معروف روزنامه واشنگتن پست نوشت: «ممکن است جانشین واقعی بن لادن، ابوبکر البغدادی، رهبر داعش، باشد.»

هسته اولیه سازمان تروریستی دولت اسلامی عراق و شام موسوم به داعش، «دولت اسلامی عراق» بود که در 15 اکتبر سال 2006 تاسیس آن اعلام شد و در سال 2007 منحل شد تا اینکه طی سال های 2013 و 2014 مجداد احیا شد این در حالی است که تاسیس «داعش» سوریه در 10 آوریل سال 2012 اعلام شد.

در سال 2010 نیز ابوبکر البغدادی بیعت خود با اسامه بن لادن، رهبر سابق القاعده را اعلام کرد و توانست فعالیت تروریستی این گروه را در سوریه و عراق افزایش دهد.

تفاوت قدرت تکفیری‌ها در «میدان» و «رسانه»

گروه‌های تکفیری - بعثی در عراق بیش از آنکه در صحنه میدانی تحرک نظامی داشته باشند تحرک رسانه‌ای شگفت‌آوری دارند؛ امری که این پرسش را مطرح می‌کند که بالواقع چه مناطقی از عراق تحت اشغال این گروه‌ها قرار دارد؟

به گزارش خبرگزاری فارس، گروهک تکفیری موسوم به دولت اسلامی عراق و شام (داعش) در بامداد روز سه شنبه 20 خرداد با لشگرکشی به شهرهای شمال غرب عراق، شهر موصل و برخی مناطق دیگر این کشور را به اشغال خود درآورد.

همراه با یورش نظامی این گروهک تروریستی، هجمه رسانه‌‌های خبری غربی و مرتجع عربی نیز پمپاژ رعب و وحشت و همچنین اغراق در پیش‌روی این گروهک تروریستی، کلید خورد. در مورد خط تخریبی رسانه‌های غربی و عربی علیه دولت و مردم عراق خبرگزاری فارس پیشتر موارد مهمی را مطرح کرد که مورد استقبال رسانه های داخلی و خارجی قرار گرفت.

تأکید اغراق آمیز برخی رسانه‌های ضد عراقی، بر کیفیت حضور داعش در شهرهای عراق، باعث به وجود آمدن دید نادرستی از وضعیت میدانی نیروها در این کشور شده است.

رسانه‌های منطقه‌ای که دیگر به بلندگوی این گروهک تکفیری تبدیل شده‌اند، مناطق تحت سیطره این گروه تکفیری را از «الرقه« در شمال شرق سوریه تا دیالی عراق ذکر می‌کنند.

اما در واقع باید دید، با توجه به مناطقی که واقعا در دست داعش قرار دارد، چه موضوعی پشت پرده قرار گرفته است.

حضور گروه تکفیری داعش در استان‌های الانبار، نینوی، صلاح‌الدین و کرکوک دیده می‌شود، اما آیا این استان‌ها در سیطره این گروه قرار دارد؟ به هیچ وجه چنین نیست. عناصر تروریستی داعش همچون یاغی عمل می‌کنند و با تعداد کمی که دارند نمی‌توانند همزمان همه جا حضور داشته باشند. جنگ و گریزهای متعدد این گروهک با نیروهای امنیتی عراق، به صورت کاملا پراکنده ولی گسترده موجب این شده است که برخی رسانه‌های منطقه چنین الغا کنند که تمامی این مناطق در دست داعش قرار دارد.

در ادامه با کمک نقشه عراق با اشاره به مناطق درگیری داعش با نیروهای امنیتی، اوضاع میدانی عراق را با توجه به آخرین اطلاعات مرور می‌کنیم.

استان الانبار:

اینطور تصور می‌شود که کل استان الانبار یا بیشتر آن در دست گروه‌های مسلح تکفیری است اما در حال حاضر شهر «فلوجه» در استان الانبار تحت اشغال داعش قرار دارد و نکته مهم نیز این است که بیش از 6 ماه است که از سوی نیروهای امنیتی عراق تحت محاصره کامل قرار گرفته است. درگیری‌ها در این شهر به صورت پراکنده و صورت پرتاب خمپاره جریان دارد. شهر فلوجه در شرق استان الانبار و در 69 کیلومتری بغداد قرار دارد.

همچنین شهر «القائم» در غرب استان و هم مرز با شهر «البوکمال» سوریه نیز به دست داعش افتاده است. در باقی استان، نیروهای امنیتی عراق با همکاری عشایر منطقه کنترل را در دست دارند.

استان الانبار مجموعا هشت شهر دارد که عبارتند از فلوجه،‌ الرمادی،‌ هیت، الرطبه، القائم، حدیثه، عنه و راوة که از این تعداد تنها دو شهر که یکی در محاصره کامل است به طور کامل در اختیار این گروهک تکفیری است.

عمدتا همانطور که پیش از این گفتیم تکفیری‌های داعش به صورت پراکنده خود را در همه جا نشان می‌دهند و درگیری‌های پراکنده‌ای به وجود می‌آورند، اما این موضوع که استان الانبار تحت تسلط داعش قرار دارد، دروغ بزرگی بیش نیست که توسط رسانه‌های عربی و غربی تبلیغ می‌شود.

استان نینوی

استان نینوی اولین مقصد هجوم گسترده تروریست‌های داعش به شهرهای عراق بود.

تکفیری‌های داعش توانستند در بامداد سه شنبه 20 خرداد موصل را بدون کوچکترین درگیری با نیروهای ارتش عراق اشغال کنند. که علت این موضوع در مجال دیگری قابل بررسی است. این اشغالگری اما از همان روزهای اول پیش روی تروریست‌ها متوقف شد. در حال حاضر نیروهای ارتش به همراه عشایر و نیروهای مردمی توانستند، بیشتر مناطق استان نینوی را آزاد کنند. در حال حاضر درگیری‌ها در شهر موصل مرکز استان جریان دارد. نیروهای امنیتی عراق در ضلع شرقی رود دجله حضور دارند و تروریست های داعش نیز بخش غربی دجله را در اختیار دارند.

همچنین عمده مناطق شهر شیعه نشین تلعفر، که رسانه‌های غربی مدعی بودند در تاریخ 27 خرداد دست داعش افتاده است، هم اکنون در اختیار ارتش عراق قرار دارد. البته به دلیل نزدیکی تلعفر به مناطقی در سوریه که محل تجمع تکفیریهاست و همچنین پرواز جنگنده‌های ارتش عراق، کنترل تلعفر دست به دست می چرخد که این نشان می دهد برخلاف ادعاهای برخی رسانه های عربی گروه تکفیری داعش استحکام چندانی ندارد چه اینکه آنها مدعی هستند پایتخت خلافت خود را در شهر موصل بنا گذاشته‌اند که در چندکیلومتری تلعفر واقع است. 

استان نینوا نیز از 9 شهر شامل عفره،‌ الشیخان، الحمدانیه، تلکیف، موصل، تلعفر، سنجار،‌ البعاج و الحضر تشکیل شده است که از این 9 شهر که کنترل یکی بطور کامل در اختیار داعش است و در دیگری مقاومت شدیدی از سوی مردم و عشایر ترکانی و شیعی وجود دارد.

همچنین مناطق سنجار و البعجاج نیز تحت تسلط ارتش قرار دارند، نیروهای پیشمرگه نیز در این مناطق جهت دفاع از کردهای منطقه حضور دارند.

منطقه «تلکیف» در شمال موصل نیز که کردنشین است توسط نیروهای پیشمرگه اداره می‌شود.

در باقی مناطق درگیری‌ها به صورت پراکنده و حالت تعقیب و گریز جریان دارد. استان نینوی، به هیچ وجه تحت اشغال داعش قرار ندارد و بلکه دست بالا را در این استان نیروهای امنیتی عراق و پیشمرگه کرد دارند.

استان صلاح‌الدین

استان صلاح الدین به دلیل قرار گرفتن پالایشگاه بزرگ بیجی سومین پالایشگاه بزرگ نفت عراق، به طور محسوس‌تری از سوی رسانه‌های غربی تحت شایعه پراکنی و دروغ پردازی قرار گرفته است.

رسانه‌های غربی و عربی معاند، بارها اشغال پالایشگاه از سوی تکفیری‌های داعش را مخابره کرده‌اند در حالی که این پالایشگاه صرفا تعطیل بوده ولی تحت تسلط نیروهای ارتش عراق قرار دارد. شهر بیجی نیز در اختیار نیروهای عراقی قرار دارد.

شهر تکریت زادگاه صدام و مرکز استان صلاح‌الدین برای ساعاتی تحت اشغال گروههای تکفیری - بعثی قرار گرفت ولی هم اکنون درگیری بین نیروهای ارتش و نیروهای داوطلب مردمی با تکفیری‌های داعش جریان دارد و عمده مناطق شهر در اختیار ارتش قرار دارد.

جاده‌های منتهی به شهرستان سامرا نیز پاکسازی شده است. اما در بیشتر نقاط استان صلاح الدین درگیری‌ها به صورت پراکنده و حملات خمپاره‌ای جریان دارد.

بنا بر گفته استاندار صلاح الدین عراق 60 درصد از این استان از وجود اعضای گروهک تروریستی موسوم به دولت اسلامی عراق و شام (داعش) آزاد شده است و پیشروی نیروهای امنیتی نیز ادامه دارد.

استان صلاح الدین نیز از 8 شهر شامل شهرهای الشرقاط، سامرا، الدور ، العوجه، بلد، بیجی، تکریت و طوز خورماتو است که از این بین فقط شهر بیجی در اختیار گروههای تکفیری- بعثی قرار دارد و بقیه شهرها در کنترل ارتش عراق است و در برخی موارد به دلیل حملات پراکنده تکفیری ها درگیری وجود دارد.

استان کرکوک

علاوه بر این اخباری نیز رسانه‌ها مبنی بر درگیریها در دو استان کرکوک و دیالی وجود دارد. در استان کرکوک، شهر «الحویجه» (با فتح ح) در اختیار تروریست‌های تکفیری قرار دارد، شهر کرکوک، کاملا پاکسازی شده و درگیری‌ها در اطراف این شهر جریان دارد.

نیروهای پیشمرگه همراه با نیروهای ارتش عراق، در تمام نقاط این استان حضور دارند.

استان دیالی

تروریست‌ها به این استان به عنوان دروازه شرقی بغداد نگاه می‌کنند.

در حال حاضر بیش از 90 درصد استان دیالی کاملا امن است و معدود درگیری‌هایی در شمال استان گزارش می‌شود.

در انتها باید گفت، خطر داعش بیش از آن‌که در صحنه میدانی وجود داشته باشد در رسانه‌ها  به وجود آمده است.

معرفی داعش به عنوان یک «گروه اسلامگرا که بسیار وحشیانه و قدرتمند پیش‌روی می‌کند و در آینده خطری برای تمام دنیا خواهد شد»، خطی است که رسانه‌ها غربی و مرتجع عربی آن را تبلیغ می‌کنند.

این در حالی است که به عنوان مثال در استان نینوا که گروه داعش شهر موصلش را پایتخت خلافت خود معرفی می‌کند از مجموع جمعیت دو و نیم میلیونی آن بیش از 800 هزار نفر بلافاصله با مشاهده وحشگیری این گروهک تکفیری عطای آن را به لقایش بخشیدند و به مناطق دیگری از عراق فرار کردند. آن دست از مردمی که باقی مانده‌اند نیز به دلیل نبود امکانات قادر به فرار نبودند وگرنه آنگونه که شهروندان موصلی می‌گویند اگر توان رفتن را داشتند فرار را بر قرار با توجه به قوانین متحجرانه ای این گروهک وضع کرده است ترجیح می‌دهند.

با این وجود نقشه زیر را روزنامه «دیلی میل» انگلیس منتشر کرده و مدعی شده این نقشه را رسانه‌های داعش منتشر ساخته‌اند. با اینکه چنین تصویری در صفحه رسمی داعش در تویتر پیدا نشد، ولی در صورت وابسته بودن این تصویر به داعشی‌ها، پرسشی که مطرح می شود اینکه رسانه هایی چون دیلی میل با انتشار چنین تصاویری به دنبال چه چیزی هستند؟

700 روز اسارت و صدور حکم «اعدام» برای «شیخ النمر»

بیش از 700 روز از آخرین دستگیری و اسارت عالم مجاهد و برجسته شیعی عربستان، شیخ نمر باقر النمر می‏‌‏گذرد و اعلام حکم اعدام او به یقین موجب جوشش در جهان اسلام و اقدامی هزینه‏‌‏آفرین برای آل‌سعود خواهد بود.

به گزارش خبرگزاری فارس از قم، 700 روز از بازداشت «نمر باقر النمر» معروف به شیخ نمر روحانی ‏شیعی برجسته عربستانی می‌گذرد و طی این مدت همواره سخن از اعدام او توسط مقامات سعودی ‏بر سر زبان‌ها بوده است؛ حکمی که پیش از برگزاری هرگونه جلسه دادگاهی عنوان شد و نشان‌دهنده ‏عزم آل‌سعود برای حذف تمام مخالفان به ویژه شیعیان است.‏

فروردین ماه سال گذشته بود که دادستان کل عربستان با متهم کردن النمر به تحریک معترضان برای ‏ارتکاب اقدامات تروریستی، اعلام کرد که وی به محاربه متهم است که مجازات آن بر اساس قانون شرع ‏اعدام خواهد بود؛ از دیگر دلایل دادستانی عربستان برای اعدام این روحانی شیعه، تحریک مخالفان ‏عربستانی به قتل نیروهای امنیتی، ایجاد فتنه و اخلال در امنیت کشور و وحدت ملی با ایراد خطبه‌‏های نماز جمعه بوده است؛ این در حالی است که شیخ نمر هیچگاه دست به سلاح نبرد و تنها ‏اعتراضات به حق شیعیان را در قالب خطبه‌های نماز جمعه به گوش مقامات سعودی رساند.‏

در حالی که آل‌سعود برای تغییر رویه و پشیمان کردن این عالم دینی در یک جنایت آشکار حاضر نشده ‏یکی از گلوله‌های شلیک شده به وی را از داخل بدن وی خارج کند اخبار منتشره نشان از پافشاری ‏شیخ نمر بر مواضع خود دارد ولی از طرف دیگر و در شرایطی که بیشتر زندانیان سیاسی عربستان ‏بدون محاکمه دوران حبس خود را می‌گذرانند، نگاه ویژه مردم عربستان به آیت‌الله نمر سبب شده با ‏وجود تمام کارشکنی‌ها، جلسات محاکمه وی با سرعت بیشتری انجام شود و در عین حال، درخواست ‏مردمی برای برگزاری علنی جلسات محاکمه این عالم دینی بدون نتیجه بوده و منابع غیر رسمی خبر از ‏امکان اعدام شیخ نمر می‌دهند.‏

اعتراضات به این نوع دادرسی ظالمانه و تنها با اتکا به قوانین خودساخته اما به نام شریعت سعودی‌ها ‏از زمان دستگیری شیخ نمر تاکنون ادامه داشته است؛ گروه‌های زیادی از شیعیان عربستانی به ویژه در ‏العوامیه شهر محل تولد نمر و آزاداندیشان در دیگر کشورها، ضمن محکوم کردن چنین اقدام ‏گستاخانه‌ای از سوی آل سعود، خواستار آزاد شدن فوری این عالم مجاهد شدند.‏

دلایل واهی برای بازداشت شیخ نمر

نخستین بازداشت شیخ نمر در می 2006 میلادی صورت گرفت که در آن زمان در حال بازگشت از ‏بحرین و به دلیل مشارکت در همایش بین‌المللی قرآن کریم از سوی نیروهای امنیتی رژیم سعودی ‏دستگیر شد؛ جالب اینکه اتهام او در آن زمان درخواست از آل سعود برای رسیدگی به ‏قبرستان بقیع و به رسمیت شناختن مذهب تشیع عنوان شد؛ شیخ نمر در سال 2008 نیز دستگیر ‏شده بود ولی حدود دو سال پیش، نیروهای امنیتی سعودی بار دیگر در اقدامی مسلحانه عالم ‏برجسته شیعیان عربستان را ربودند و به مکان نامعلومی منتقل کردند.‏

اکنون و پس از گذشت بیش از 700 روز از اسارت شیخ نمر در زندان‌های آل سعود، زمزمه اعدام او بار ‏دیگر بر سر زبان‌ها افتاده و رژیم حاکم بر عربستان درصدد است به هر قیمت که شده، این مخالف جدی ‏خود را از میان بردارد.‏

این اقدام وقیحانه آل سعود و صدور حکم ظالمانه برای کسی که تنها تجلی فریاد تظلم خواهی شیعیان ‏مظلوم عربستان سعودی بود موج اعتراضات بین‌المللی را برانگیخت. مراجع عظام تقلید نیز که همواره ‏پشتیبان شیعیان جهان و عالمان شیعی در سراسر جهان بوده اند دست به کار شدند و بیانیه‌های ‏شدیدالحلنی را در محکومیت این اقدام صادر کردند.‏

آیت‌الله نوری همدانی: جهان تشیع حکم اعدام شیخ النمر را تحمل نخواهد کرد

در پیام آیت‌الله نوری همدانی آمده است: با کمال تأسف اخبار ناراحت‌کننده از وضعیت شیعیان عربستان ‏به اینجانب واصل گردید؛ طرز رفتار مسئولان سعودی نسبت به شیعیان خصوصاً علمای محترم احصا و ‏قطیف موجب تاثر فراوان گردید.‏

در ادامه این پیام آمده است: ما به مسئولین سعودی هشدار می‌دهیم که این گونه برخوردهای تند ‏موجب جریحه‌دار شدن احساسات شیعیان در همه جای عالم خواهد شد و حاکمان سعودی باید بدانند ‏راهی به جز پاسخ دادن به مطالبات حقه مردم ندارند و همچنین نهادهای حقوق بشر نسبت به این ‏موضوع نباید سکوت کرده و برای بازگرداندن حقوق از دست رفته مردم تلاش کنند.‏

در بخش دیگری از این پیام تاکید شده است: علما و حوزه‌های علمیه صدور حکم اعدام برای عالم بزرگ ‏آن منطقه آیت‌الله شیخ نمر باقرالنمر را محکوم کرده و حکم اعدام برای این عالم بزرگ را تحمل نخواهند ‏کرد.‏

هشدار آیت‌الله مکارم شیرازی به آل سعود: صدور حکم اعدام شیخ النمر را تحمل نمی‌کنیم ‏

در بیانیه صادر شده از سوی آیت‌الله مکارم شیرازی آمده است: اخبار وحشتناکى از طرز رفتار ‏مسئولین سعودى نسبت به شیعیان احصا و قطیف مى‌رسد. جمعى از بزرگان علماى آنها را به جرم ‏آزادى‌خواهى در انجام مراسم مذهبى به زندان افکنده‌اند و تضییقات فراوانى براى آنها به وجود آورده‌اند ‏و از همه وحشتناک‌تر اینکه زمزمه صدور حکم اعدام براى شیخ بزرگوار عالم معروف منطقه، شیخ نمر ‏به گوش مى‌رسد.‏

ما به مسئولین سعودى هشدار مى‌دهیم که این‌گونه حرکت‌هاى تند احساسات همه شیعیان دنیا و ‏پیروان مکتب اهل بیت (علیهم السلام) را به شدت جریحه‌دار مى‌کند و پیامدهاى سوئى در برخواهد ‏داشت.‏

‏‌حاکمان سعودى به جاى این تشددها خوب است به درد دل آنها گوش دهند. آنها حقوق از دست رفته ‏خود را مى‌خواهند. آنها آزادى در انجام مراسم مذهبى خود را طلب مى‌کنند. آنها به کشور خودشان ‏علاقه دارند. کدام عقل و منطق اجازه مى‌دهد که در برابر این خواست‌هاى مشروع آن‌گونه رفتار شود؟

ما تعجب مى‌کنیم نهادهاى حقوق بشر دنیا چرا در این‌گونه موارد که موافق میل دولت‌هاى سلطه‌گر ‏است سکوت مى‌کنند؛ ولى اگر کمترین حرکتى در کشورى که هماهنگ با آنها نیست، رخ دهد، ‏فریادشان بلند مى‌شود؟ به هر حال تکرار مى‌کنیم صدور حکم اعدام براى یک عالم بزرگ منطقه چیزى ‏نیست که براى مراجع شیعه و بزرگان مکتب اهل‌بیت(علیهم السلام) و تمام علاقمندان به آنها در ‏سراسر جهان قابل تحمل باشد.‏

اعتراض به سیاست‌های تبعیض آمیز طایفه‌ای آل سعود

یکی از مهمترین اقدامات آل سعود پس از استقرار و قدرت یافتن در عربستان، اعمال سیاست‌های ‏تبعیض‌آمیز طایفه‌ای و سازمان‌یافته به ویژه در مناطق شرقی این کشور بوده است؛ همان مطلبی که ‏شیخ نمر بارها نسبت به آن اعتراض خود را ابراز کرده است.‏

این عالم برجسته بارها تأکید داشته که از گفتن کلام حق، بیم و واهمه‌ای ندارد حتی اگر در این راه ‏بازداشت شده، به زندان برود و زیر شدیدترین شکنجه‌ها و آزارها و اذیت‌ها تا سرحد شهادت قرار بگیرد؛ ‏او توهین به کرامت شهروندان عربستانی به‌ ویژه شهروندان شیعی عربستان که از دید رژیم سعودی ‏شهروندان درجه دو این کشور به شمار می‌آیند و فاقد هرگونه حق و حقوق شهروندی هستند را رد و ‏تأکید می‌کند که از کرامت و حقوق شهروندان شیعی عربستانی حمایت می‌کند.‏

شیخ نمر همواره به خطبه جهاد امیرالمؤمنین(ع) تکیه می‌کند که به عدالت جز از طریق جهاد دست ‏نخواهیم یافت و حق جز با از خود گذشتگی و جهاد و شجاعت به دست نخواهد آمد به همین دلیل ‏بارها در خطبه‌های نماز جمعه عنوان کرده بود که شیعیان عربستان، دیگر در برابر توهین‌ها و تعدی‌ها و ‏تجاوزات آل‌سعود سکوت نخواهند کرد.‏

جمله معروف او خطاب به سران آل سعود که «ما ساکت نمی‌مانیم که هر آنچه بخواهید بر سر ما ‏بیاورید؛ هر آنچه بخواهید انجام دهید و کرامت و شخصیت ما را که با ارزش‌ترین چیز در زندگی ماست، ‏زیر پا نگذارید» خشم سعودی‌ها را برانگیخت و همین امر زمینه‌ساز سه بار دستگیری و در نهایت صدور ‏حکم اعدام برای شیخ نمر شد.‏

پیش‌بینی بازداشت، شکنجه و اعدام شیخ نمر توسط خودش

شیخ نمر در یکی از خطبه‌هایش به خاطر مواضع و دیدگاه‌های تندش در قبال رژیم سعودی عنوان کرده ‏بود: «می‌دانم فردا برای بازداشت من به سراغم خواهید آمد. خوش می‌آیید! این منطق و راه و روش ‏شماست: بازداشت و شکنجه و کشتار؛ ما از قتل و کشتار نمی‌هراسیم، ما از هیچ چیز نمی‌ترسیم».‏

به گفته بسیاری از کارشناسان، شیخ نمر بزرگ‌ترین ولی ‌عهد سابق رژیم ‏سعودی بود و تندترین انتقادات را نسبت به او ابراز می‌کرد به طوری که در یکی از سخنرانی‌های خود، ‏شاهزاده نایف بن عبدالعزیز را به علت شدت خشونت و قساوت و ظلمش علیه مردم عربستان به ویژه ‏شیعیان، طاغوت و ستمگری نامید که در قبرش شکنجه خواهد شد و آتش او را خواهد سوزاند و کرم‌ها ‏او را خواهند خورد و گفته بود از مرگ او خوشحال خواهیم شد.‏

البته انتقادات شیخ نمر تنها متوجه آل سعود نبود و این عالم برجسته شیعه عربستانی، جزو منتقدان ‏سرسخت برخی از رژیم‌های عربی حوزه خلیج فارس از جمله آل خلیفه نیز به شمار می‌رود.‏

تاکنون اعتراضات وسیعی در محکومیت صدور حکم اعدام برای شیخ نمر در عربستان سعودی و دیگر ‏کشورها صورت گرفته و شخصیت‌های بزرگ جهان اسلام به ویژه جهان تشیع نیز این اقدام را محکوم ‏کرده‌اند و نسبت به عواقب آن به آل سعود هشدار داده‌اند.‏

امید است نتیجه این اعتراضات، پایان 700 روز اسارت بی دلیل عالمی باشد که جز برای دفاع از حریم ‏مکتب اهل بیت(ع) و پیروان ائمه اطهار(ع) اقدامی انجام نداده و گامی بر نداشته است.‏

به گزارش خبرگزاری فارس، «احسان‌العوادی» از رهبران ائتلاف دولت قانون عراق در گفت‌وگو با خبرگزاری آناتولی، گفت: اتحاد ملی شیعه متشکل از «ائتلاف دولت قانون»، «جریان الصدر» و «مجلس اعلای اسلامی» تاکنون 3 شخص را برای نخست‌وزیری عراق در نظر گرفته‌اند.

العوادی ادامه داد: این سه شخص عبارت اند از: نوری مالکی، احمد الچلبی (عضو مجلس اعلا اسلامی عراق) و عادل المهدی (عضو مجلس اعلا اسلامی عراق و معاون سابق جلال طالبانی رئیس جمهور) هستند.

این عضو دولت قانون گفت: اتحاد ملی امشب کمیته‌ای برای ایجاد ساز و کار مناسب جهت انتخاب نخست‌وزیر تشکیل خواهد داد.

وی همچنین ادامه داد: ائتلاف دولت قانون کماکان بر نخست وزیری نوری المالکی تأکید دارد و کوتاه نخواهد آمد.