 |
ساتی یک مراسم تشیع جنازه در میان برخی از جوامع هندو است که در آن، زنی که به تازگی بیوه شده است، یا به طور داوطلبانه یا با اجبار، باید در توده هیزمی که برای سوزاندن جسد شوهرش تهیه شده است، قربانی شود و در کنار شوهر متوفی خود در آتش بسوزد. این شیوه در هند مدرن، به ندرت دیده شده و انجام می شود.
در شهر گُجرات هند، در اواسط ماه ژانویه، در مناسبت ماکار سانکراتی (Makar Sankranti)، صدها نفر از پیروان هندو در صف های طولانی می ایستند تا خرچنگ را به عنوان قربانی به خدا اهدا نمایند؛ این کار در معبد الهه شیوا انجام می گیرد. این یک مراسم بسیار قدیمی است. افراد اهداکننده بر این باورند که تقدیم خرچنگ به خداوند، آرزوهای آنها برآورده می شود.
یکی دیگر از سنّت های عجیب و غریب هندی ها، دفن کردن کودکان معلول زنده تا گردن به مدّت شش ساعت، در طول خورشید گرفتگی می باشد. هندوها می گویند که انجام این کار برای خنثی کردن اثرات سوء ناشی از خورشید گرفتگی می باشد.
یک فستیوال تامیلی است که توسط هندوها در ماه تامیل تایلندی (ژانویه- فوریه)، جشن گرفته می شود؛ این فستیوال همچنین توسط هندوهای غیر هندی که ساکن سریلانکا، مالزی، و آفریقای جنوبی، جشن گرفته شده و برگزار می گردد. تائیپوسام، به خدای هندو موروگان، پسر شیوا و پارواتی، اختصاص دارد. در روز تائیپوسام، اغلب هدایا میوه و گُل و به رنگ های زرد و نارنجی می باشد- رنگ های مورد علاقه خدا موروگان. افراد حاضر در فستیوال لباس هایی به این رنگ ها می پوشند و برخی برای خدمت به خداوند، بدن خود را شکنجه می دهند.
در بخش هایی از کشور هندوستان، این سنّت توسط رهبران مذهبی هندو انجام می شود تا کودکانی را که مبتلاء به بیماری های جزئی مانند سرماخوردگی، تب و غیره، می باشد را درمان نمایند. پلیس هند، هر سال تعدادی را به خاطر اجرای این سنّت دستگیر می کند. این آیین عجیب و غریب، برای بیش از 500 سال است که در هندوستان انجام می شود. 
