1- امام محمد باقر علیه السلام :

لَا صِیَامَ لِمَنْ عَصَى الْإِمَامَ وَ لَا صِیَامَ لِعَبْدٍ آبِقٍ حَتَّى یَرْجِعَ وَ لَا صِیَامَ لِامْرَأَةٍ نَاشِزَةٍ حَتَّى تَتُوبَ وَ لَا صِیَامَ لِوَلَدٍ عَاقٍّ حَتَّى یَبَر

روزه این افراد کامل نیست:

1 – کسى که امام (رهبر) را نافرمانى کند.

2 – بنده فرارى تا زمانى که برگردد.

3 – زنى که اطاعت شوهر نکرده تا اینکه توبه کند.

4 – فرزندى که نافرمان شده تا اینکه فرمانبردار شود.

دعائم الاسلام ج1 ، ص 268 – بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 295 ، ح 6

2- امام علی علیه السلام :

کَمْ مِنْ صَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ صِیَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ وَ کَمْ مِنْ قَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ قِیَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاء

چه بسا روزه ‏دارى که از روزه ‏اش جز گرسنگى و تشنگى بهره ‏اى ندارد و چه بسا شب زنده‏ دارى که از نمازش جز بیخوابى و سختى سودى نمى ‏برد.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 495 ، حکمت 145

3- امام صادق علیه السلام :

وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ قال الصبر الصوم‏

خداوند عزو جل که فرموده است: از صبر و نماز کمک بگیرید، صبر، روزه است.

تفسیر قمی ج 1 ، ص 46 – تفسیر عیاشی ج 1 ، ص 44 ، ح 41