قلم به دست گرفتم برای تو بانو

تمام دار و ندارم فدای تو بانو

بده تو رخصت پرواز در حریم حرم

که باز کرده دلِ من هوای تو بانو

اجازه ده که بگردد کبوتر جانم

به گرد گنبد و گلدسته های تو بانو

کویر نه ! که بهشت است شهر قم دیگر

به یمن خاک شفابخش پای تو بانو

مزار دخت نبی گرچه مخفی از نظر است

حریم فاطمه صحن و سرای تو بانو

یگانه دختر موسی بن جعفری و شدم

دخیلِ چادر مشکل گشای تو بانو

بگو به شاه خراسان دل مرا بخرد

بود رضای رضا در رضای تو بانو

م . ناصری مرداد93