26. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : تَعاهَدُوا نِعالَکُم عِنْدَ اَبْوابِ الْمَسْجِدِ. « وسائل الشیعة، ج3، ص504» 

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله می‌فرماید: در پیش درب مسجد، کفشهایتان[1] را (نسبت به آلودگی) بررسی کنید. 

27. قال الرِّضا  علیه السلام  : اِنَّ الجنَّةَ وَ الْحُورَ لَتَشْتاقُ اِلی مَنْ یکْسِحُ الْمَسْجِدَ أو یَأخُذُ مِنْهُ الْقَذی. « مستدرک‌الوسائل، ج3، ص385» 

امام رضا  علیه السلام می‌فرماید: بهشت و حوریان بهشتی مشتاق کسی هستند که مسجد را تمیز کند یا آلودگی‌های آن را بگیرد.

28. قال الصادق  علیه السلام : ثَلاثَةٌ یَشْکُونَ اِلَی اللهِ عزَّ و جَلَّ: مَسْجِدُ خَرابٍ لایُصلّی فیهِ اَهْلُهُ، وَ عالِمٌ بَیْنَ جُهّالٍ، وَ مُصْحَفُ مُعَلَّقٍ قَدْ وَقَعَ عَلَیْهِ الْغُبارُ لا یُقْرَأُ فیه. « وسائل الشیعة، ج 3، ص484» 

امام صادق  علیه السلام فرمود: سه چیز به خدا شکایت می‌کنند: مسجد خرابی که اهلش در آن نماز نخوانند، دانشمندی که بین نادانان است، قرآن رها شده که غبار بر آن نشسته و خوانده نمی‌شود. 

29. قال عَلیٌّ  علیه السلام : مَنْ وَقَرَ مَسْجِداً، لَقَی اللهُ یَوْمَ یَلْقاهُ ضاحِکاً مُسْتَبْشِراً وَ اَعْطاهُ اللهُ کِتابَهُ بِیَمینِهِ. « بحارالانوار، ج84، ص16» 

امام علی علیه السلام می‌فرماید: هرکس حرمت مسجد را حفظ کند، خدا را در روز قیامت با چهره‌ای خندان و شادمان ملاقات می‌کند و خداوند نامه‌اش را به دست راستش می‌دهد.

30. قال الصّادِقُ  علیه السلام  : اِنَّما اُمِرَ لِتَعْظیمِ الْمَساجِدِ لِأنَّها بُیُوتُ اللهِ فِی الْارْضِ. « وسائل الشیعة، ج3، ص556 ـ بحارالانوار، ج84. ص6» 

امام صادق علیه السلام  فرمود: امر به تعظیم مساجد به خاطر این است که مساجد خانه‌های خدا در روی زمین است. 

31. قال رسول الله  صلی الله علیه و آله : جَنِّبُوا مَساجِدَکُمْ مَجانِینَکُم وَ رَفْعَ اَصْواتِکُم وَ شِراءِ کَمْ و بَیْعَکُمْ و الضّالَّةَ وَ الْحُدودَ و الْاَحکام. « من لایحضره الفقیه، ج1، ص169 ـ کنز الاعمال،‌ج7، ص167» 

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله فرمود: مساجد خود را از دیوانگان، صدای بلند، خرید و فروش، اعلام پیدا کردن اشیای گم شده و اجرای حدود و احکام قضایی دور نگه‌ دارید.

32. قال رسول الله  صلی الله علیه و آله : مَنْ اَسْرَجَ فی مَسْجِدٍ مِنْ مَساجِدِ اللهِ سِراجاً، لمْ تَزَلِ الْمَلائِکَةُ وَ حَمَلَةُ الْعَرْشِ یَسْتَغْفِرونَ لَهُ مادامَ فی ذالِکَ الْمَسْجِدِ ضوْءٌ مِنَ السِّراجِ. « من لا یحضره الفقیه، ج1، ص169» 

پیامبراکرم  صلی الله علیه و آله  می‌فرماید: هر کس در مسجدی از مساجد خدا چراغی روشن بیفروزد، تا زمانی که روشنایی از چراغ در آن مسجد است، فرشتگان و حاملان عرش برایش استغفار می‌کنند. 

33. قال رسول الله  صلی الله علیه و آله : مَنْ اَحَبَّ اَنْ لایَظْلِمَ لَحَدُهُ فَلْیُنَوِّرِ الْمَساجِدَ. « مستدرک‌الوسائل، ج3، ص386» 

پیامبر  صلی الله علیه و آله  می‌فرماید: هر کس دوست دارد قبرش تاریک نباشد، مساجد را نورانی کند.

34. قال عَلیٌّ علیه السلام  : مَنْ اَکَلَ شَیْئاً مِنَ الْمُؤْذِیاتِ ریحُها فَلا یَقْرُبَنَّ الْمَسْجِدَ. « وسائل الشیعة، ج3، ص502» 

امام علی  علیه السلام  می‌فرماید: هرکسی چیزی خورده است که بوی آن مردم را می‌آزارد، به مسجد نزدیک نشود. 

35. قال رسول الله  صلی الله علیه و آله : اَلضِّحْکُ فِی الْمَسْجِدِ ظُلْمَةٌ فِی الْقَبْرِ. « کنزالعمال، ج7، ص668» 

پیامبراکرم  صلی الله علیه و آله  می‌فرماید: خندیدن در مسجد سبب تاریکی قبر می‌شود.

36. قال رسول الله  صلی الله علیه و آله  : اِنَّ الْمَسْجِدَ لایَحِلُّ لِجُنُبٍ وِ لا حائِضٍ. « کنزالعمال، ج7، ص668» 

پیامبراکرم  صلی الله علیه و آله می‌فرماید: ورود به مسجد برای افراد جُنُب و حائض جایز نیست. 

37. قال رسول الله  صلی الله علیه و آله  : لَحَدیثُ الْبَغْیِ فِی الْمَسْجِدِ، یَأکُلُ الْحَسَناتِ کَما تَأکُلُ الْبَهیمَةُ الْحَشیشَ. «مستدرک‌الوسائل، ج3. ص371» 

پیامبراکرم  صلی الله علیه و آله  فرمود: سخن ناروا در مسجد، حسنات و خوبی‌های انسان را می‌خورد آن گونه که چارپایان، علف‌ها را می‌خورند.

38. قال رسول الله  صلی الله علیه و آله  : اِذا نَزَلَتِ الْعاهاتُ وَالْافاتُ، عُوفی اَهْلُ الْمَساجِدِ.« مستدرک‌الوسائل، ج3، ص356» 

پیامبر صلی الله علیه و آله  می‌فرماید: وقتی مشکلات وبلاها نازل می‌شود، اهل مسجد نجات می‌یابند. 

39. قال رسول الله  صلی الله علیه و آله : یا اَباذَرِّ کُلُّ جُلُوسٍ فِی الْمَسْجِدِ لغوٌ اِلّا ثلاثةٌ: قَراءةٌ مُصِلٍ أوْ ذاکِرُ الله تَعالی اَوْ سائلٌ عنْ عِلْمٍ. « بحارالانوار، ج83، ص370» 

پیامبراکرم  صلی الله علیه و آله می‌فرماید: ای ابوذر! در مسجد هر نشستنی به جز برای سه چیز بیهوده است: نماز خواندن، ذکر خدا گفتن، بحث علمی کردن.

40. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : اَلْجُلُوسُ فِی الْمَسْجِدِ لِإنْتِظارِ الصَّلاةِ عِبادَةٌ مالَمْ یَحْدُثْ قیلَ: وَ مَا الْحَدَثُ؟ قالَ: اَلْاِغْتِیاب. « بحارالانوار، ج83، ص384» 

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله می‌فرماید: در انتظار نماز نشستن در مسجد تا زمانی که حدثی از او صادر نشود، عبادت است، پرسیدند: حَدَث چیست؟ پیامبر فرمود: غیبت کردن. 

پی نوشت:

[1] . کفش‌هایتان را بررسی کنید که با پای کثیف به مسجد داخل نشوید.