نظرات ()

به گزارش «تابناک»، این App‌ها که امروز در صدد معرفی آن‌ها به شما هستیم، در موارد بسیاری به یاری شما خواهند آمد؛ نخست اینکه آنها می‌توانند تا از شخصی که تلاش کرده است گوشی شما را باز کند و گذرواژه یا الگوی آن را اشتباه وارد کرده عکاسی کنند. 

دوم آنکه در صورت لزوم می‌توانند این عکس‌ها را به همراه موقعیت جغرافیایی فرد مذکور برای شما ایمیل کنند. در نتیجه چنانچه گوشی شما دزدیده شده باشد، این احتمال هست که بتوانید با ‌این ابزار‌ها، ‌‌تصویری از فرد سارق ‌داشته باشید. 

به هر جهت، این ابزار‌ها می‌توانند یک لایه جدید امنیتی را به گوشی هوشمند شما اضافه نمایند.

Unlock Alert

نمونه ابزار اول کاملا رایگان بوده و از هر گونه تبلیغات تجاری نیز بری است. این برنامه، می‌تواند با ‌دوربین جلو‌ گوشی از فرد سارق یا کسی که می‌خواسته قفل گوشی شما را باز کند اما رمز آن را اشتباه وارد می‌کند، عکاسی کند و همچنین ‌موقعیت جغرافیایی آن فرد ‌را نیز رصد کرده و اطلاعات آن را در اختیار شما بگذارد. 

این برنامه همچنین می‌تواند این اطلاعات را ‌روی گوشی ذخیره و برای شما ایمیل کند و یا آن‌ها را مستقیم‌ برای شما به Dropbox بفرستد. همچنین می‌تواند به گونه‌ای تنظیم شود که پس از فرستادن این اطلاعات برای شما، نسخه‌های آن‌ها را از روی گوشی پاک کند.

همچنین شما می‌توانید ‌یک Scare Screen را نمایش دهید که به فرد مذکور یا سارق با پیامی مبنی بر عکاسی شدن از وی هشدار می‌دهد که البته این کار چندان ضروری نیست. هنگامی که این قابلیت خاموش باشد، البته یک اعلان در نوار اعلان شما نمایش داده می‌شود‌. 

دانلود Unlock Alert با لینک مستقیم

دانلود Unlock Alert از Play Store

Lockwatch

این ابزار در عین حال که از امکانات برجسته‌ای برخوردار است، تمرکز خود را بر سادگی گذاشته است. این App از دو نسخه تجاری و رایگان برخوردار است که در نسخه رایگان، این قابلیت را دارد که از فرد دزد عکاسی کرده و نکته جالب آنکه پس از وارد شدن گذرواژه یا الگوی اشتباه، ده ثانیه برای فرستادن عکس مهلت می‌دهد که این موضوع در زمانی که خود گذرواژه یا الگو را به اشتباه وارد کرده باشید، اهمیت دارد.

البته گویا نسخه تجاری این App از امکانات فوق‌العاده‌ای برخوردار است: ضبط بیست ثانیه از صدای محیط در صورت وارد شدن گذرواژه اشتباه، فرستادن SMS به یکی از دوستان به همراه موقعیت جغرافیایی گوشی در صورت فعال نبودن ارتباط اینترنتی، آگاهی دادن به شما درباره تغییر سیم‌کارت و... .

اما یک نکته عجیب درباره Lockwatch اینکه با ‌این App قادر به دیدن عکس گرفته شده نیستید و تنها می‌توانید این عکس و اطلاعات جغرافیایی مربوط به آن را در ایمیلی که برای شما فرستاده می‌شود، ببینید. 

دانلود Lockwatch با لینک مستقیم

دانلود Lockwatch از Play Store

این ابزارها می‌توانند یک لایه جدید امنیتی را به گوشی شما ‌بیفزایند؛ اما در کنار همه اینها، همواره به یک نرم افزار امنیتی جامع برای کنترل از راه دور گوشی هوشمند خود همچون Android Device Manager که پیش از این، آن را معرفی نمودیم، نیاز دارید.

نظرات ()

به گزارش «تابناک» ترفندهای مخفی در همه جا پیدا می‌شوند؛ در سیستم عامل‌ها، برنامه‌ها و اینترنت و موتورهای جستجو. گوگل نیز از این قاعده جدا نیست و البته ترفندهای جالب توجه بسیاری را در بر می‌گیرد. امروز هشت نمونه از این ترفند‌ها را برای شما بازگو می‌کنیم؛

Tilt یا Askew

صفحه نخست موتور جستجو گوگل را باز و یکی از کلید واژه‌های tilt یا askew را در آن جستجو کنید. خواهید دید که نتایج جستجو به شکلی جالب کمی کج و مورب به شما نمایش داده خواهید شد.

Zerg rush

این ترفند سرگرم کننده‌ای است که تا اندازه بسیاری از بازی دیجیتالی Star Craft برگرفته شده است. کلید واژه Zerg rush را در موتور جستجوی گوگل وارد کنید. در این صورت O‌های گوگل تبدیل به بیگانگان فضایی می‌شوند که همه نتایج جستجو را یک به یک می‌خورند و از بین می‌برند! این بیگانگان را با دو بار کلیک بر آن‌ها از بین ببرید.

Festivus

اگر این کلید واژه را در موتور جستجوی گوگل وارد کنید، میله پرچمی را در سمت چپ تصویر خواهید دید. به سمت پایین صفحه Scroll کنید تا پایه این میله پرچم را نیز ببینید.

Webdriver torso

وارد کردن این کلیدواژه در گوگل منجر به آن می‌شود که لوگو گوگل در قسمت بالا و سمت چپ با مستطیل‌هایی که اتفاقی رنگ آن‌ها تغییر می‌کند، جایگزین شود.

Atari breakout

با این ترفند پنهانی، می‌توانید یکی از بازی‌های جذاب و قدیمی Atari را در مرورگر خود بازی کنید! برای این کار در موتور جستجو گوگل بر Images کلیک و کلید واژه Atari breakout را وارد کنید.

Do a barrel roll

نکته اینکه شاید این ترفند در همه مرورگرها عمل نکند؛ برای نمونه، در Opera این ترفند کارگر نیست. کلید واژه do a barrel roll را در موتور جستجو گوگل جستجو کنید و پیش از آنکه نتایج به شما نمایش داده شود، صفحه گوگل یک چرخش 360 درجه ای خواهد داشت.

Google in 1998

آیا دوست دارید بدانید صفحه گوگل در سال 1998 چگونه و چه شکلی بوده است، کلیدواژه Google in 1998 را در این موتور جستجو وارد کنید و به اواخر دهه 90 میلادی بروید. برای بازگشت به زمان حاضر، روی لینک Take me back to the present کلیک کنید.

Blink HTML

با وارد کردن این کلیدواژه در موتور جستجو گوگل، پس از نشان دادن نتایج جستجو، خواهید دید که واژه های Blink و HTML در نتایج جستجو به شما چشمک می زنند.

این‌ها چند نمونه از ترفندهای جالب و سرگرم کننده گوگل بود. البته گوگل از این ترفندهای مخفی زیاد دارد که بسیاری از آن‌ها جنبه کاربردی دارند. ما در اینجا به شما نمونه‌های سرگرم کننده را نشان دادیم. آیا شما ترفندهای سرگرم کننده یا کاربردی دیگری از گوگل سراغ دارید؟ آن‌ها را با ما و دیگر کاربران در بخش پیام‌های بینندگان در میان بگذارید.

نظرات ()

به گزارش «تابناک»، این روز‌ها توصیه‌های ایمنی درباره رایانه‌ها و اینترنت به قدری زیاد جدی شده که گاهی این احساس پدید می‌آید که باید هر موضوع و ابزار را با یک گذرواژه صیانت و حفاظت کرد؛ اما اگر موضوع تا این حد جدی است، چرا نباید روی مرورگر سیستم که بیش از همه از اطلاعات شخصی شما آگاه است، گذرواژه تعریف کرد؟! 

واقعیت نیز این است که مرورگر شما می‌تواند معدنی از اطلاعات برای سایرین باشد. از تاریخچه وب گردی شما تا حساب‌های کاربری ایمیل و شبکه‌های اجتماعی. از این روی است که صیانت و حفاظت از مرورگر به امری مهم و جدی تبدیل می‌شود. در اینجا شما را با یک روش بسیار ساده و بی‌دردسر برای حفاظت از مرورگر گوگل کروم با تنظیم آن برای درخواست ورود گذرواژه در راستای حفاظت از اطلاعات شخصی کاربران آشنا می‌سازیم.

نکته و ترفند کار اینجاست که شما در مرورگر گوگل کروم این قابلیت را دارید که با استفاده از حساب‌های کاربری متفاوت (حساب کاربری گوگل) وارد شوید. در نتیجه می‌توانید هر حساب کاربری را با استفاده از گذرواژه آن محافظت کنید. در این صورت دیگران به هیچ وجه نخواهند توانست از مرورگر شما استفاده کنند، مگر آنکه گذرواژه حساب کاربری شما را داشته باشند و یا با حساب کاربری خود وارد مرورگر گوگل کرم شوند. 

برای ایجاد گذرواژه بر روی گوگل کروم به ترتیب زیر عمل کنید؛ 

نخست در نوار آدرس گوگل کروم، عبارت Chrome: //flags را وارد کرده تا وارد صفحه Experimental مرورگر شوید. این صفحه جایی است که ابزارهای توسعه و طراحی کروم در آنجا آزمایشی و برای طراحان و توسعه دهندگان قرار داده می‌شود و پیش از این آن را مفصل معرفی کرده‌ایم. 

پس از ورود به این صفحه به دنبال گزینه Enable new profile management system بگردید. در صورتی که آن را پیدا نمی‌کنید، Ctrl + F را فشار داده و عبارت مورد نظر را جستجو کنید. پس از یافتن این گزینه روی دکمه Enable در زیر آن کلیک کنید.

سپس در پایین صفحه مرورگر، دکمه Relaunch ظاهر می‌شود. روی آن کلیک کنید تا مرورگر از نو راه اندازی و تغییرات بر روی آن اعمال شود.

پس از راه اندازی دوباره مرورگر، درمی‌یابید که دکمه‌ای جدید در گوشه بالا و سمت راست مرورگر (در کنار دکمه Minimize) ظاهر می‌شود که مربوط به ورود به حساب کاربری در مرورگر است. روی آن کلک کرده و اگر وارد حساب کاربری خود نشده‌اید، از همین جا اقدام به ورود به حساب کاربری گوگل خود کنید.

پس از ورود به حساب کاربری خود، برای قفل کردن مرورگر و حفاظت از آن با گذرواژه، تنها کافی است بار دیگر بر روی دکمه مورد نظر و پس از آن بر روی آیکون قفل که در گوشه پایین و سمت راست آن است، کلیک کنید. در این حالت مرورگر بسته شده و پنجره جدیدی باز می‌شود که از شما درخواست ورود گذرواژه برای استفاده از مرورگر یا وارد شدن با یک حساب کاربری دیگر را می‌کند.

به همین سادگی، شما توانستید گوگل کروم را با استفاده از گذرواژه حساب کاربری گوگل خود قفل گذاری کنید. همان گونه که گفته شد، ورود به مرورگر در این حالت، تنها با وارد کردن گذرواژه یا ورود با یک حساب کاربری جداگانه مقدور است که در این صورت، همه اطلاعات شخصی شما صیانت و محافظت خواهد شد

نظرات ()

به گزارش «تابناک»، تحولی که البته خیلی زیاد ‌آن را می‌بینیم، تحول در آموزش زبان‌های خارجی به کمک فن‌آوری است؛ هر چند‌ آموزش‌های اینترنتی و آنلاین چیز جدید و تازه‌ای نیستند. پیش از این در چند گزارش به ابزارهای آموزشی زبان‌های خارجی اشاره ‌و برخی از آن‌ها را ‌‌مفصل ‌ارزیابی ‌کرده‌ایم.

همچنین یک جستجوی ساده در گوگل می‌تواند ابزارهای آموزش زبان‌های خارجی را در قالب وب سایت‌ها، افزونه‌ها یا نرم‌افزارهای گوناگون به شما ارائه کند. 

اما ما در اینجا می‌خواهیم وب‌سایتی را به شما معرفی کنیم که با روش منحصر‌بفرد خود، همه فضای وب را به کلاس آموزشی زبان خارجی شما تبدیل می‌کند!

نام این وب‌سایت Lingua.ly است (اینجا) که نخست به شما نشان می‌دهد‌ در چه سطحی از زبان خارجی مورد نظر خود هستید و سپس بر پایه آن اقدام به پیشنهاد لغات و متون برای بهبود سطح فراگیری شما می‌کند. همچنین دارای آزمون‌هایی است که گاه به گاه برای سنجش میزان مهارت خود می‌توانید آنها را انجام دهید.

Lingua یک ابزار Multi-Platform است و هیچ فرقی نمی‌کند‌ با چه مرورگر، سیستم عامل و یا گوشی هوشمندی از آن استفاده می‌کنید. این ابزار از فن‌آوری پردازش ذاتی زبان یا Natural Language Processing بهره می‌برد تا ‌شما را در فراگیری بهتر زبان خارجی مورد نظر خود یاری دهد.

برای آغاز به کار با این ابزار، لازم است نخست ‌با ‌حساب کاربری گوگل یا فیس‌بوک خود وارد Lingua.lyشوید و سپس ‌زبان خارجی مورد نظر خود را برگزیده (انگلیسی، فرانسه، اسپانیولی، روسی، عربی و عبری) و همچنین نحوه ‌گرد آوری لغات را نیز انتخاب کنید.

حال بگذارید نگاهی از نزدیک به نحوه کار این ابزار داشته باشیم. شما می‌توانید ‌روی داشبورد اصلیLingua ابزارهای متفاوت را دیده و در بین آنها گشت و گذار کنید. این ابزار خود اقدام به پیشنهاد ابزارها و مواد لازم برای آموزش ما می‌کند؛ برای نمونه، اگر می‌خواهید چیزی در رابطه با فن‌آوری به زبان خارجی مورد نظر خود فراگیرید، مجموعه‌ای از مقالات مربوطه را به همان زبان به شما ارائه می‌کند. روش دیگر انتخاب یک روش مبتنی بر مجموعه لغات برای تقویت دایره لغات خو در آن زبان است.

با توجه به زبان‌هایی که می‌خواهید آن‌ها را یاد بگیرید، می‌توانید مجموعه لغات یا Wordpack‌های متفاوتی را به زرادخانه خود بیفزایید. همچنین این مجموعه لغات می‌تواند با توجه به حوزه مورد مطالعه شما و سطح آموزشی شما از ساده تا پیچیده، متمایز باشد. همان گونه که در تصویر زیر می‌بینید،‌‌ این امکان برای شما فراهم است که لغات خاص مورد نظر خود را نیز به آ بیفزایید.

اما نکته جالب درباره این ابزار اینکه تنها به چشم‌های شما بسنده نمی‌کند، بلکه گوش‌های شما را نیز در فرایند آموزشی و با ‌بیان تلفظ لغات‌ به کار می‌گیرد. از سویی، می‌توانید هر واژه‌ای که حین وب گردی خود با آن روبه‌رو می‌شوید ‌نیز به این ابزار به شکل دستی بیفزایید.

هنگامی که در یک وب سایت هستید، دو بار کلیک کردن روی یک واژه، به سادگی منجر به آن می‌شود که Lingua ترجمه و تلفظ آن واژه را برای شما ارائه کند. از سویی واژه‌هایی که به پایگاه داده خود اضافه نموده‌اید، در صفحات وب با رنگ آبی کمرنگ و قلم درشت، مشخص می‌شوند. البته جمع آوری لغات و واژه‌ها، نیازمند اضافه کردن افزونه مربوط به Lingua در کروم است. 

پس از آنکه سطح آموزشی مورد نظر خود را گذراندید، می‌توانید به بخش Practice بروید که در آنجا Lingua ‌‌اتفاقی معانی واژگانی را که تا کنون فرا گرفته‌اید، از شما می‌پرسد. به این ترتیب که نخست از شما می‌پرسد، ‌آیا واژه مورد نظر را فرا گرفته‌اید یا خیر و در صورت مثبت بودن پاسخ، پنج ثانیه به شما زمان می‌دهد که معنی درست آن را مشخص کنید.

در پایان اینکه روش Lingua برای آموزش زبان خارجی، ‌روشی منحصر‌بفرد و خلاقانه است که شما را ضمن وب‌گردی روزمره خود، در فرایند آموزشی غرق می‌کند. این ابزار بسیار ساده، کاربردی و همان گونه که بیان می‌کند، کارآمد و جالب توجه است.

نظرات ()

درست است و درست خوانده‌اید! می‌توانید نرم‌افزارهای خود را بدون آنکه نیاز به نصب ‌داشته باشید، اجرا کنید، به ویژه آنکه اگر در سیستم خود از کمبود حافظه رنج می‌برید، یا نیاز به اجرای نرم‌افزارهایی دارید که به ندرت از آن‌ها استفاده می‌کنید و نیازی به نصب آن‌ها ندارید، این ابزار بسیار به کمک شما خواهد آمد!

به گزارش «تابناک»، دنیای فن‌آوری به شدت در حال تحول است و به اندازه‌ای سریع و وسیع شده ‌که نباید از شنیدن بسیاری از موضوعات شگفت‌زده شد.

از سویی این تحول گویا بیش از همه در راستای موبایل یا سیار کردن موضوعات است. به این معنا که دیگر کاربران به یک نقطه خاص وابستگی نداشته باشند و از هر مکان و در هر زمانی بتوانند امور خود را رتق و فتق کنند. شاید اگر تا چندی پیش کسی به شما می‌گفت که می‌توانید نرم‌افزارهای مورد نیاز خود را بدون نصب کردن اجرا کنید، تعجب می‌کردید؛ اما اکنون ابزار Spoon این موقعیت را فراهم کرده است. پس تعجب نکنید!

Spoon یک وب‌سایت خدمات شبیه‌سازی نرم‌افزار است که به شما اجازه می‌دهد، نرم‌افزارهای گوناگون را بر روی سیستم خود و با‌ ارتباط اینترنتی اجرا کنید. نکته جالب درباره این سرویس آن است که تقریبا هیچ نرم افزار مشهور و شناخته شده‌ای نیست که در پایگاه نرم افزارهای آن پیدا نشود؛ اعم از نرم افزارهای کاربردی، مرورگرها، بازی ها و ... .

برای آغاز به کار با این ابزار به صفحه نخست آن به آدرس www.spoon.net بروید. نخست نیاز است ‌با یک حساب کاربری رایگان در این سرویس ‌نام‌نویسی و پس از وارد کردن نام کاربری، گذرواژه و ایمیل خود ‌روی Create Free Account کلیک کنید.

در این صورت این ابزار ضمن ‌نام‌نویسی‌تان در سرویس، شما را مستقیم‌ به لینک دانلود پلاگین ابزار هدایت می‌کند. این پلاگین برای اجرای برنامه‌ها ‌روی سیستم شما لازم است. آن را دانلود کرده و نصب کنید. بعد از همه این‌ها به دو روش می‌توانید از این ابزار استفاده کنید.

راه نخست، رجوع به وب‌سایت این ابزار (ه‌مان Spoon. net) و گشت و گذار در بین پایگاه نرم‌‌افزارهای آن است که در آنجا می‌توانید فهرستی از ابزار‌ها نرم‌افزارهای کاربردی موجود را ببینید یا به جستجوی ابزار مورد نیاز خود بپردازید.

همان گونه که گفته شد، تقریبا هیچ نرم‌‌افزار مشهور و شناخته شده‌ای نیست که در اینجا پیدا نکنید.

راه دوم آنکه با ‌ابزار Local که پس از نصب پلاگین به سیستم شما افزوده می‌شود، به حساب کاربری خود وارد شوید.

پس از آن آیکون Spoon در Tray ویندوز نمایش پیدا می‌کند که با کلیک بر ‌آن پنل، ابزار در سمت راست صفحه نمایش ظاهر می‌شود. با این پنل می‌توانید ابزار مورد نظر خود را جستجو کنید.

نکته مهم در حین جستجوی نرم‌افزارها با پنل این ابزار این است که حتی اقدام به نمایش نسخه‌های گوناگون از ابزار در صورت وجود می‌کند.

با به‌کار‌گیری از هر دو‌ راه نامبرده ‌برای اجرای نرم‌افزار‌ها،‌ اتفاقی که می‌افتد، این است که این ابزار پس از انتخاب نرم‌افزار مورد نظر برای اجرا، اقدام به بارگذاری آن برای اجرا می‌کند. شاید همچنین لازم باشد که شرایط استفاده از نرم افزار را (دقیقا مشابه ‌زمانی که آن‌ها را نصب می‌کنید) بپذیرید. نکته اینکه بارگذاری هر نرم‌افزار تنها برای نخستین باری که آن را اجرا می‌کنید، صورت می‌گیرد و برای دفعات بعد، نرم‌افزار با سرعت و بدون نیاز به بارگذاری اجرا می‌شود.

در آزمایشی که ما با ‌این ابزار انجام دادیم، موفق شدیم ‌نرم‌افزار KMP و Adobe Reader را به خوبی اجرا کرده و بدون هیچ اشکال و خطا از آن‌ها استفاده کنیم. نکته مهم ‌اینکه نسخه مناسب با ویندوز خود (64 یا 32 بیت) را در صورت وجود برگزینید.

در پایان باید گفت، این ابزار بسیار جالب و کاربردی است و خود درمی‌یابید که در مواقع بسیاری از جمله هنگامی که به سیستم خود دسترسی ندارید و نیازمند اجرای نرم‌افزاری برای امور خود هستید، به یاری شما می‌آید.

نظرات ()

آیا از سرعت اینترنت خود ناراضی هستید؟ آیا احساس می‌کنید که شرکت خدمات‌رسان اینترنتی شما یا‌‌ همان ISP سرعت اینترنت شما را کاهش داده است؟ آیا احساس می‌کنید ‌در مواقع خاص، سرعت اینترنت شما‌ غیر معمولی افت می‌کند؟ چند راه برای فهمیدن اینکه آیا ISP شما سرعت اینترنت را دستکاری کرده است یا خیر، وجود دارد.

به گزارش «تابناک»، بار‌ها شنیده‌ایم ‌برخی از ISP‌ها در شرایطی خاص سرعت اینترنت کاربران را کاهش می‌دهند و البته برای این موضوع در بسیاری از مواقع شواهدی صریح نیز در دست است. برخی ‌ISP‌ها هنگام دانلود‌های سنگین، سرعت اینترنت شما را به شدت کاهش داده و برخی دیگر در ساعات شلوغ و پر مصرف این کار را انجام می‌دهند؛ اما چگونه می‌توان متوجه این موضوع شد؟ 

در اینجا شما را با چند روش بسیار ساده آشنا می‌سازیم که به واسطه آن‌ها می‌توانید به خوبی دریابید‌ ISP شما اقدام به شکل دادن به پهنای باند شما کرده یا اینکه سرعت اینترنت شما را بنا به دلایلی کاهش داده است یا خیر.

شکل‌دهی به ترافیک اینترنت یا Traffic Shaping

پروژه Glasnost ابزاری است که آزمون‌های تحت وب را برای شناسایی اینکه ‌در اینترنت شما هرگونه شکل‌دهی به ترافیک یا کاهش سرعت صورت گرفته است یا خیر، انجام می‌دهد؛ برای نمونه، این ابزار می‌تواند به سادگی‌ به شما بگوید که آیا ISP شما در خصوص دانلود با Torrent اقدام به شکل دهی به ترافیک کرده است یا خیر؟ 

این ابزار همچنین می‌تواند با‌ آزمایش‌هایی به شما نشان دهد که آیا ISP بر سر راه Flash Video، eMule، Usenet، HTTP و SSH اقدام به ایجاد مانع و کاهش سرعت کرده است یا خیر. هر کدام از این آزمایش‌ها تنها ‌حدود هشت دقیقه زمان لازم دارد تا نتیجه نهایی را مشخص کند. 

ابزار Glasnost این کار را با ‌ارزیابی انواع گوناگون ترافیک بین سیستم شما و سرورهای خود صورت می‌دهد. اگر سرعت یکسان باشد، به این معناست که هیچ شکل دهی به ترافیک یا مانعی بر سر راه سرعت نت وجود ندارد. اما اگر برای مثال در آزمون Torrent سرعت متفاوت و پایین‌تر باشد، می‌توان گفت ‌IPS شما در اینجا اقدام به کاهش سرعت اینترنت شما کرده است.

البته نکته‌ای که وجود دارد اینکه حین انجام آزمایش‌های این پروژه، نباید هیچ دانلود یا آپلود حجیمی در جریان باشد. برای رجوع به این ابزار به این آدرس بروید:

http://broadband.mpi-sws.org/transparency/glasnost.php

ایجاد محدودیت در پهنای باند

آیا احساس می‌کنید به این دلیل که ترافیک زیادی مصرف می‌کنید، ISP شما پهنای باند شما را محدود کرده و‌ سرعت اینترنت شما را کاهش می‌دهد؟ گاه برخی از ISP‌ها این کار را انجام می‌دهند، به ویژه اگر شما از اینترنتی با حجم ترافیک نا‌محدود استفاده می‌کنید! 

برای فهمیدن این موضوع کافی است ‌سرعت اینترنت خود را در ‌زمان‌های گوناگون اندازه‌گیری کنید؛ برای نمونه، شاید ISP این اقدام را در ساعات شلوغ و پر مصرف و همچنین در پایان ماه که شما از حجم بالایی استفاده کرده‌اید، انجام دهد. 

ابزار آنلاین Speedtest. net ابزاری بسیار مناسب برای اندازه‌گیری سرعت اینترنت در زمان‌های گوناگون است که پیش از این‌ در ‌گزارشی ‌مفصل به آن پرداختیم. با این ابزار می‌توانید یک بار سرعت اینترنت خود را در حالت عادی ـ مثلا در ابتدای ماه در ساعات کم مصرف ـ اندازه گیری کنید و سپس همین آزمون را هنگامی که احساس می‌کنید سرعت اینترنت شما کم شده یا در پایان ماه نیز انجام دهید. 

همان گونه که پیشتر گفته شد، می‌توانید با ایجاد یک حساب کاربری رایگان برای استفاده از این ابزار، نتایج آزمون‌های خود را در زمان‌های مختلف ثبت کرده و آن‌ها را با هم مقایسه کنید.

نکته‌ای که باید به آن توجه کنید، این است که عوامل بسیاری در سرعت اینترنت شما دخیل‌اند؛ برای نمونه، اگر همزمان با انجام آزمایش ‌روی Connection شما دانلودی حجیم در حال اجرا باشد، احتمالا نتیجه آزمایش دقیق نخواهد بود. همچنین چنانچه از اینترنت اشتراکی یا Share استفاده می‌کنید، در ساعات کم مصرف سرعت بهتری ‌تجربه خواهید کرد. همچنین این را که ‌‌نهایت سرعتی که SpeedTest نشان می‌دهد، تجربه نکنید‌ نیز امری عادی است.

دیگر ابزارها

از دیگر ابزارهایی که می‌توانید در این زمینه به آن‌ها رجوع کنید، ابزار Measurement lab است (اینجا) که ابزارهایی را برای آزمون عملکرد ارتباط اینترنتی و Traffic Shaping به کاربر ارائه می‌کند. البته متإسفانه استفاده از این ابزار از ‌ایران باید با Proxy صورت گیرد، زیرا این سرویس در ایران ‌غیر قابل دسترسی است.

همه اینها به کنار؛ متأسفانه باید گفت، اگر ISP شما اقدام به کاهش سرعت اینترنت شما و شکل‌دهی به ترافیک شما کند، چاره‌ای برای این موضوع نیست. تنها راه برای کاربران در این باره این است که ISP فعلی را‌‌ رها کرده و به دنبال یک ISP بهتر بگردند؛ اما این ابزار‌ها به شما کمک شایانی می‌کنند تا در تصمیم‌گیری خود مصمم‌تر شوید.

نظرات ()

در مورد علت مشکل می توان از ناسازگاری لودر ویندوز 7 با بایوس گفت تا دلایل دیگر.ولی برای حل این مشکل دو راه حل عمده وجود دارد:

راه حل اول : تغییر تنظیم در بایوس

1- دستگاه را بوت کنید و وارد بایوس سیستم شوید.در PCها معمولا با زدن دکمه Delete  و در لپتاپها با زدن دکمه F2 این کار صورت می‌گیرد.
2- در تنظیمات بایوس به دنبال گزینه Hard Mode و یا Hard Option بگردید.
3- مقدار آنرا از AHCI به IDE و یا ATA تغییر دهید.
4- سیستم را ریستارت نمایید.اگر مشکل حل شده باشد که آدم خوش شانسی هستید در غیر این صورت باید راه‌حل دوم را امتحان کنید.

راه حل دوم : از طریق اجرای دستورات در بخش Repair ویندوز 7

1- دستگاه را با دیسک ویندوز هفت بوت کنید.البته اگر از محصولات گردو دارید، می‌توانید از دی وی دی ریکاوری ویندوز 7 که به صورت بوتیبل است، استفاده نمایید و مستقیما به مرحله 4 بروید.
2- در صفحه‌ای که گزینه Install Now را می‌بینید، در پایین صفحه گزینه Repair your computer را انتخاب کنید.
3- پنجره‌ای شامل دو گزینه باز می‌شود، یکی از گزینه‌ها را انتخاب کنید تا دکمه Next فعال شود.
4- در صفحه بعد Command Prompt را باز کرده و در آن دستور زیر را تایپ کنید:

• bootsect /nt60 sys

5-بعد از اجرای موفقیت‌آمیز دستور، سیستم را ریستارت کنید تا ویندوز بالا بیاید.اگر همچنان مشکل داشتید دواره مراحل بالا را انجام دهید و دستورات زیر را انجام دهید و بعد از هر دستور دکمه Enter را بزنید.

• bootrec.exe /FixMbr
  bootrec.exe /FixBoot
  bootrec.exe /RebuildBcd

 

دوباره سیستم را ریستارت کنید.اکنون ویندوز ما مشکلی ندارد فقط احتمالا اکتیو نیست که از تاپیک زیر آخرین اکتیویتور Windows Loader را دریافت و اجرا نمایید.

نظرات ()

به گزارش «تابناک»، کاربران‌ معمولا در بین مشخصات اصلی که از یک گوشی هوشمند سراغ می‌گیرند، توجه اساسی را معطوف به دوربین آن گوشی هوشمند می‌کنند و معمولا نیز این توجه بیش از همه معطوف به رقم «مگاپیکسل» دوربین گوشی هوشمند است. 

اما پرسش اصلی برای ما باید این باشد که اساسا «مگاپیکسل» چیست و دوربین گوشی هوشمند ما به چه میزان مگاپیکسل برای تولید تصاویر با کیفیت نیاز دارد‌ و اینکه آیا اساسا بالا‌تر بودن «مگاپیکسل» یک دوربین به معنای با کیفیت‌تر بودن تصاویر تولیدی آن است؟ 

در اینجا تلاش ما بر این است تا ‌کمی پیرامون «مگاپیکسل» و نقش آن در دوربین گوشی‌های هوشمند صحبت کنیم.

این گونه رقم خورده ‌که معمولا «مگاپیکسل»، یکی از عوامل‌ اصلی در تبلیغات گوشی‌های هوشمند است که البته جای ‌تأسف بسیاری دارد، زیرا امروز توجه به اندازه و میزان مگاپیکسل، معیاری بسیار نا‌مربوط و نامناسب برای برآورد کیفیت دوربین و تصاویر دوربین گوشی هوشمند است. 

‌جریان مگاپیکسل از این قرار است: وضوح یک تصویر دیجیتالی غیر فشرده و در حالت عادی، دو مقیاس اساسی دارد. وضوح افقی و وضوح عمودی. به عبارت دیگر، اگر تعداد پیکسل‌های موجود در طول و عرض تصویر را شمرده و در هم ضرب کنید، به تعداد کل پیکسل‌های موجود در آن تصویر می‌رسید. 

به شکل عمومی تعداد بیشتر پیکسل‌ها در تصویر به معنی وضوح بیشتر آن است. ‌اینجاست که مگاپیکسل معنا پیدا می‌کند: هر مگاپیکسل به معنی وجود یک میلیون پیکسل در تصویر نهایی است.

در نتیجه برای به دست آوردن اینکه هر دوربین قادر به ایجاد چند مگاپیکسل است، کافی است که به سادگی وضوح عمودی و افقی سنسور دوربین را در هم ضرب کرده و نتیجه را بر میلیون تقسیم کنید؛ برای نمونه، یک تصویر 1000 x 1000 پیکسل، برابر با یک مگاپیکسل است و یک تصویر 1920 x 1080 کمی بیش از دو مگاپیکسل و به همین ترتیب یک تصویر 4k بیش از 8 مگاپیکسل. 

پس چرا مگاپیکسل نباید ارتباط چندانی با کیفیت تصاویر تولیدی داشته باشد؟ نکته ساده ‌اینجاست که افزایش تعداد پیکسل‌ها در آغاز کار کاملا ملموس بوده و به چشم می‌آید؛ برای نمونه، حرکت از یک مگاپیکسل به دو مگاپیکسل به معنی حرکت از SD به HD است و تفاوت فاحش است، زیرا تعداد پیکسل‌ها در یک اینچ مربع یکباره دو برابر می‌شود. 

اما حرکت از 5 مگاپیکسل به 6 مگاپیکسل کمتر قانع کننده است، زیرا تعداد پیکسل‌ها در یک اینچ مربع، ‌حدود تنها 20 درصد افزایش می‌یابد که اساسا قابل تشخیص نیست و این میزان پیکسل در حجم بزرگتری از تصویر پخش می‌شود. موضوع مهم‌تر اینکه شما در گوشی هوشمند خود سخت افزاری‌ داشته باشید که بتواند این تعداد پیکسل را نمایش دهد. مهم‌تر از همه‌ اینکه همه پیکسل‌ها به یک شکل هم ایجاد نمی‌شوند. 

کمی در مورد پیکسل

روش کار دوربین گوشی‌های هوشمند و به شکل کلی دوربین‌های دیجیتال کاملا مشخص است. این دوربین‌ها از یک لنز برای متمرکز کردن نور ‌روی یک ورقه شیشه‌ای که از عناصر قرمز، آبی و زرد تشکیل شده استفاده می‌کنند. در پشت این ورقه یک سنسور تصویر وجود دارد که از عناصر سیلیکونی ساخته شده که شدت و کثرت نوری را که بر آن‌ها می‌تابد، ثبت می‌کنند. 

ورقه شیشه‌ای رنگی، رنگ‌های متفاوت را به سنسور‌های متفاوت می‌فرستد و با توجه به تفاوت موجود بین نور‌ها، پردازشگر موجود در دوربین مشخص می‌کند که هر پیکسل در تصویر باید چه رنگی داشته باشد.

اما در اینجا چند محدودیت وجود دارد. هر سنسور میزانی از پارازیت و اختلال را دارا است که ناشی از مقادیر اتفاقی است که در سنسور بدون توجه به شدت نور تولید می‌شود. در حال حاضر تولید و طراحی سنسورهایی که کمترین پارازیت یا‌‌ همان Noise را داشته باشند بسیار سخت و هزینه‌بر است. 

در سنسورهای بزرگ‌تر (مثلا در دوربین‌های با وضوح پایین) این موضوع چندان مهم نیست، زیرا نور به اندازه‌ای به سنسور می‌تابد که بتواند Noise را برطرف کند (به همین دلیل است که بیشتر دوربین‌ها در مکان‌های تاریک تصاویر با Noise بالا به دست می‌دهند)؛ اما به هر میزان که سنسور‌ها کوچک‌تر می‌شوند نور کمتری به آن‌ها می‌تابد، پایین آوردن Noise بسیار سخت و هزینه بر می‌شود. 

در واقع با افزایش مگاپیکسل در دوربین‌ها که برخی از برند‌ها بسیار تبلیغ آن را می‌کنند، سازنده و طراح این اجازه را می‌دهد که Noise یا پارازیت در پیکسل هر تصویر بیشتر شود و ره رغم شمار بیشتر پیکسل‌ها کیفیت نهایی تصویر کاهش یابد. 

به عبارت روشن‌تر به هر میزان که تعداد مگاپیکسل‌ها افزایش یابد، کیفیت لنز در تنگنای بیشتری قرار می‌گیرد؛ عبارت ساده‌تر اینکه لنز‌هایی که تعداد سنسور‌های وضوح تصویر را نسبت به کیفیت آن‌ها بیشتر می‌کنند، تعداد پیکسل‌های بیشتری را به تصویر می‌دهند، اما هیچ اطلاعات جدیدی برای اضافه شدن به این پیکسل‌ها عملا وجود ندارد، زیرا به هر میزان که اطلاعات قابل دریافت بوده، قبلا توسط لنز دریافت شده است و بیش از آن پردازش نخواهد شد. 

بد‌تر از آن اینکه نرخ پایین کیفیت لنز در نسبت با وضوح، می‌تواند منجر به در هم ریختگی رنگ‌ها شود: نوری که از میان یک فیل‌تر رنگ عبور می‌کند ممکن است بر سنسور دیگری که مربوط به یک رنگ دیگر است تاثیر گذاشته و دقت رنگ‌های تصویر نهایی را به شدت کاهش دهد. 

این موضوع را می‌توانید به سادگی با گرفتن یک عکس با یک لنز ارزان قیمت ولی با وضوح بالا و سپس دیدن آن در صفحه نمایشی با توانایی نسان دادن تصویر در ابعاد اصلی، خود ببینید. درخواهید یافت که رنگ‌ها کمی در هم آمیخته، تصنعی و مبهم هستند و عموما عکس تا حد زیادی بی‌کیفیت‌تر از آنچه در صفحه نمایش گوشی با ابعاد کوچک‌تر دیده می‌شود، از کار در آمده. 

چگونه یک گوشی هوشمند با دوربین خوب بخریم؟ 

‌بگذارید تصور کنیم شما به دنبال یک گوشی هوشمند با یک دوربین عالی و با کیفیت هستید. اما اگر تعداد مگاپیکسل اهمیتی ندارد، به چه نکته‌ای باید توجه کنید؟ پاسخ این است: دقت رنگ‌ها، عملکرد در نور کم و کیفیت لنز. متأسفانه یافتن اطلاعات در این باره از طریق مشخصات فنی که سازنده گوشی ارائه می‌کند ممکن نیست. در نتیجه بهترین اقدام، خواندن بررسی‌های تخصصی در خصوص عملکرد و مشخصات دوربین گوشی هوشمند مورد نظر است. 

همچنین اگر تصاویر نمونه‌ای از عکاسی گوشی هوشمند مذکور در فضای نت وجود دارد خود می‌توانید با دیدن آن‌ها در قطع واقعی و وضوح اصلی کیفیت لنز و دقت رنگ آن را تشخیص دهید. این موضوع کمک می‌کند که کیفیت پیکسل‌ها و نه تعداد آن‌ها را مد نظر قرار دهید. 

در حال حاضر گوشی‌های نوکیا Lumia بهترین و با کیفیت‌ترین لنز‌ها را ‌دارند؛ برای نمونه، گوشی Lumia 1020 تقریبا تصاویری با کیفیت نزدیک به دوربین‌های DSLR تولید می‌کند. از آن سوی در سیستم عامل iOS، گوشی iPhone 5S لنز فوق العاده با کیفیتی ‌در دوربین خود جای داده است. به همین دلیل، بهای این گوشی‌ها کمی از سایر نمونه‌های مشابه بیشتر است:
اما اگر منتظر تحولات آینده هستید، به هیچ وجه دوربین‌های Pelican را از دست ندهید. این دستگاه‌ها از شبکه‌ای از دوربین‌ها استفاده می‌کنند که هر یک از آن‌ها تنها یک رنگ را دریافت کرده و با ‌یک نرم‌افزار فوق العاده هوشمند، تصاویری با کیفیت به مراتب بهتر و بیشتر از دوربین گوشی‌های هوشمند تولید می‌کنند. 

البته این دستگاه‌ها هنوز وارد بازار نشده‌اند، ولی گویا تا یک سال آینده تجاری سازی شده و به تدریج در گوشی‌های هوشمند از آن‌ها استفاه شود. تا آن زمان سعی کنید که تعداد مگاپیکسل در یک دوربین شما را به اشتباه نیندازد!

نظرات ()

به گزارش «تابناک»، به هنگام روبه‌رو شدن با مشکل کمبود حافظه ‌روی سیستم و درایو سیستمی خود، نخستین نکته‌ای که به نظر هر کاربری می‌رسد، پاک کردن فایل‌ها و برنامه‌ها از روی سیستم و رجوع به ابزارهایی نظیر Disc CleanUp است. برخی از کاربران با نصب برنامه‌های سنگین و حجیم‌ روی درایوهای دیگر غیر از درایو سیستمی این مشکل را تا حدی حل و رفع می‌کنند و برخی دیگر از ‌روش‌ها برای این موضوع بهره می‌برند. 

ما در اینجا چند روش متفاوت ‌برای آزاد‌سازی حافظه ‌روی درایو سیستمی ویندوز مد نظر قرار می‌دهیم که می‌تواند با ‌آن‌ها چندین گیگابایت حافظه ‌برای درایو سیستمی خود آزاد کنید.

این چند روش معطوف به هدف قرار دادن مکان‌ها و فایلهایی بر روی سیستم است که به شدت حافظه را از شما دریغ می‌کنند. البته اشغال حافظه توسط این مکان‌ها چندان بی‌دلیل هم نیست، اما می‌توان با کمی ترفند و صرف وقت، تا حد زیادی حافظه اشغال شده توسط این فایل‌ها و مکان‌ها را آزاد کرد.

Hibernation و خاموش کردن آن

یکی از قابلیت‌هایی که بسیاری از کاربران از آن استفاده نکرده‌اند، ولی‌ متأسفانه حافظه بسیاری از سیستم را از آن خود می‌کند‌، قابلیت Hibernation است. این قابلیت چندین گیگابایت حافظه از درایو سیستمی را به خود اختصاص می‌دهد و اگر چنانچه استفاده‌ای از این ابزار ندارید، بهتر است ‌آن را غیر فعال کنید. 

برای غیر فعال کردن ‌این قابلیت ‌روی منوی Start یا Start Screen کلیک ‌و گزینه cmd را جستجو کرده و آن را در حالت Run as Administrator اجرا کنید. سپس در cmd عبارت زیر را عینا وارد کرده و بر ‌دکمه Enter کلیک کنید.

Powercfg.exe /hibernate off

به این ترتیب، قابلیت Hibernate در سیستم شما غیر فعال می‌شود. چنانچه لازم بود دوباره این قابلیت را ‌فعال کنید، بار دیگر دستور فوق را با سوییچ on به جای off اجرا کنید.

Page file و تغییر اندازه آن

یکی از فایل‌هایی که چندین گیگابایت حافظه را از درایو سیستم از آن خود می‌کند‌، Page File است. البته میزان حافظه‌ای که این فایل اشغال می‌کند، بسته به نوع سیستم عامل متفاوت است؛ برای نمونه،‌ روی ویندوز 7 حجم این فایل برابر با میزان حافظه RAM است.

برای تغییر اندازه و حجم این فایل، به ترتیب زیر عمل کنید؛

کلیدهای Win + Pause را فشار دهید تا اپلت Control Panel اجرا شود. از پنل سمت راست گزینهAdvanced System Settings را انتخاب کنید. پس از باز شدن System Properties ‌روی دکمه Settings در کنار Performance کلیک کنید.

سپس به تب Advance رفته و ‌روی دکمه Change در زیر بخش Virtual Memory کلیک کنید. تیک گزینهautomatically manage paging file size for all drives را برداشته و هر درایوی را که می‌خواهید برای جایگیری این فایل برگزیده و در صورت لزوم می‌تواند اندازه آن را نیز به دلخواه خود تغییر دهید.

البته بهتر است بهترین میزان حجم فایل را با رصد کردن کارکرد سیستم بعد از تغییر آن به دست آورید. در صورتی که در عملکرد سیستم خود شاهد کندی و اشکال بودید، حجم تعیین شده را افزایش دهید.

تغییر اندازه System Restore

ابزار System Restore به کاربران سیستم عامل این امکان را می‌دهد که در صورت بروز اشکال در ویندوز، آن را به حالت پیش بازیابی کنند. Restore Point‌ها که‌‌ همان تاریخ‌ها یا نقاط عطف تغییر در سیستم هستند، هر زمان که شما اقدام به ایجاد تغییرات اساسی در هسته ویندوز می‌کنید ـ مانند نصب درایور‌ها ـ به شکل خودکار ایجاد می‌شوند. این امر منجر به آن می‌شود که به مرور زمان، بخشی از حافظه به این Restore Point‌ها اختصاص یابد. 

برای تغییر اندازه System Restore دوباره با فشار ‌کلید‌های Win + Pause وارد اپلت Control Panel شوید. از پنل سمت چپ گزینه System Protection را انتخاب کنید. پنجره‌ای باز می‌شود که وضعیت کنونی System Restore را نشان می‌دهد.

در این صفحه با انتخاب درایور مورد نظر خود و کلیک بر ‌دکمه Configure می‌توانید تنظیمات مربوط بهRestore و اندازه و حجم فایل‌های مربوط به آن را تعیین کنید.

پاک کردن Shadow Copy ها و نگهداری از آخرین Restore Point

یکی از موارد مربوط به System Restore این است که به مرور زمان، تعداد Restore Point‌های انباشته ‌در سیستم منجر به اشغال شدید حافظه می‌شوند. پاک کردن این Restore Point‌ها یا Shadow Copy‌ها از راه زیر ممکن است؛

گزینه Disc Cleanup را در منو‌ Start یا Start Screen جستجو ‌و آن را اجرا کنید. پس‌ از انتخاب درایور مورد نظر ‌روی دکمه Cleanup System Files کلیک ‌و سپس دوباره درایو مورد نظر خود را انتخاب کنید‌. بعد از باز شدن پنجره مذکور، وارد تب More Options شوید.


سپس در ذیل بخش System Restores and Shadow Copies ‌روی دکمه Clean Up کلیک کنید. پیامی نمایش داده می‌شود که از شما در‌خواست تأیید پاکسازی موارد مربوطه را می‌کند. نکته مهم این است که این مورد را تنها در صورتی مد نظر قرار دهید که سیستم شما با ثبات و بدون مشکل عمل می‌کند. 

به این ترتیب و با استفاده از این روش‌ها شما ‌خواهید توانست که بسته به مدت زمانی که از نصب سیستم عامل می‌گذرد، بین 5 تا بیش از 20 گیگابایت حافظه را ‌روی درایو سیستم خود آزاد کنید. راه دیگر برای آزاد‌سازی حافظه استفاده از Cloud Storage است که حتما آن را مد نظر قرار دهید.

نظرات ()

در حالی که بسیاری از کاربران بر این باورند، ابزار جستجوی ویندوز، یک ابزار ابتدایی و بدون استفاده است، ‌واقعیت این است که ویندوز قابلیت‌های خارق العاده‌ای در جستجو دارد. تنها کافی است یکسری از ترفند‌های حرفه‌ای را که با نام Advanced Query Syntax شناخته می‌شوند، بدانید. با این ترفند‌ها قدرت ویندوز در جستجو را خواهید دید و از آن لذت خواهید برد! 

به گزارش «تابناک»، استفاده از ابزار جستجوی ذاتی ویندوز به شکل اولیه منجر به آن می‌شود که اغلب به نتایج مورد نظر خود نرسید. در نتیجه همین امر است که بسیاری از کاربران به استفاده از ابزارهای جستجوی ثانوی همچون Everything و مانند آن روی می‌آورند. 

در حالی که استفاده از این ابزارهای ثانوی توانسته است تا حد زیادی مشکلات جستجوی ذاتی ویندوز را حل و رفع کند، اما بگذارید این پرسش را از خود بپرسیم که چرا ابزار ذاتی ویندوز برای جستجو تا این حد بی‌استفاده و ضعیف است؟ پاسخ این پرسش مانند همیشه در یک نکته است: جستجوی ویندوز بسیار قدرتمند است، اگر بدانیم که چگونه باید از آن بهره ببریم. 

در اینجا تلاش می‌کنیم شما را با قابلیت‌های خارق‌العاده جستجوی ویندوز از مسیر Advanced Query Syntax یا قواعد جستجوی پیشرفته آشنا سازیم:

Advanced Query Syntax

در واقع ویندوز گزینه برای یک جستجوی پیشرفته را همانند آنچه Everything صورت می‌دهد، ‌در قواعد جستجوی پیشرفته خود به کار می‌گیرد، با روشی متفاوت. این قواعد مکمل ابزار جستجوی ابتدایی در ویندوز است و از زمان ویندوز 7 در این سیستم عامل به کار گرفته شده است.

AQS به شما این امکان را می‌دهد که عملگر‌ها و قواعد خاص را برای رسیدن به نتایج مورد نظر در جستجو در کمترین زمان ممکن به کار گیرید. AQS از کلیدواژه‌های معمول به همراه عملگر‌ها برای دسترسی به نتایج بهره می‌برد. دستور کلی به این ترتیب است که عبارت مورد جستجو را وارد، سپس عملگر مناسب را انتخاب و صفت مربوط به عملگر و عبارت جستجو را وارد می‌کنید. 

نکته قابل توجه اینکه از AQS در هر جایی که بخواهید ـ در قالب جستجو ـ می‌توانید استفاده کنید. دو مورد از این‌ها منوی استارت و Explorer ویندوز است. 

جستجو و حذف موارد ناخواسته

برای شروع Explorer ویندوز را باز کرده و یک عبارت را جستجو کنید؛ برای نمونه، بگذارید با عبارت Photo برای جستجوی یک عکس خاص شروع کنیم.

اما بگذارید هر آنچه ‌با واژه یا عبارت Adobe مشخص شده ‌را از جستجو حذف کنیم. برای این کار کافی است ‌یک علامت Dash (-) قبل از عبارتی که می‌خواهیم از جستجو حذف شود، بیفزاییم.

در نتیجه نمایش موارد یافت شده تغییر می‌کند.

اگر دقیقا می‌خواهید به دنبال عبارت وارده بگردید، باید این عبارت را در کوتیشن (") گذارید.

نکته مهم اینکه ویندوز در کوچک یا بزرگ بودن حروف تمایز نمی‌گذارد. بگذارید نگاهی به سه عملگر اصلی در جستجو AQS داشته باشیم.

NOT یا -: هر دو عبارت Not و یا - منجر به حذف موارد جستجو با عبارت وارد شده بعد از این عملگر. 

AND یا +: استفاده از این دو عملگر ـ هر یک به تنهایی ـ منجر به آن می‌شود که موارد جستجو دقیقا متناظر با عبارت وارد باشد؛ برای نمونه، Photo + city یا photo and city شامل مواردی خواهد بود که هم Photo و هم City را در بر می‌گیرد. 

 «»: قرار دادن عبارت جستجو در بین کوتیشن منجر به آن خواهد شد که موارد جستجو دقیقا متناظر با عبارت وارد شده باشد.

مشخص کردن نوع فایل

حال بگذارید به دنبال نوع خاصی از فایل بگردیم. برای این کار کافی است روی عبارت مورد جستجو کلیک کنید. در این صورت جعبه ای باز می‌شود که یکی از گزینه‌های آن Kind است‌. به شما اجازه می‌دهد فیلتر مربوط به نوع فایل را اعمال کنید.

چنانچه روی گزینه Kind کلیک کنید، فهرستی باز می‌شود که ‌می‌توانید با آن نوع فایل مورد نظر خود را انتخاب کنید. در اینجا ما گزینه Picture را برمی‌گزینیم.

همچنین شما می‌توانید به جای گزینه Kind گزینه Type را انتخاب کنید که در این صورت باید دقیقا پسوند فایل مورد نظر را انتخاب کنید.

مشخص کردن تاریخ و حجم فایل

شاید دقیقا می‌دانید که فایل مورد نظر در چه تاریخی ایجاد ‌یا ویرایش شده است. در این صورت می‌توانید گزینه Date modified را انتخاب ‌و تاریخ مورد نظر خود را وارد کنید.

همان گونه که می‌بینید، می‌توانید یک دامنه از روزها و تاریخ‌ها‌ را نیز برگزینید. جالب‌تر از همه اینکه همه اینها را می‌توانید بدون کلیک ماوس و با وارد کردن قواعد یا Syntax نیز اعمال کنید.

Search Terms >mm/dd/yy

Search Terms datemodified:mm/dd/yy

Search Terms date:past month

به همین ترتیب، می‌توانید قواعد مربوط به جستجو را بنا بر‌ اندازه و حجم فایل را نیز وارد کنید.

Search Terms size: gigantic

Search terms size:>= 128m

در مورد پایانی ما همه فایل‌هایی را که حجم آنها بزرگتر یا برابر با 128 مگابایت است، مد نظر داریم.

اما عملگر size خود مجموعه‌ای از صفات را دارد که در زیر می‌بینیم.

Empty = 0kb

Tiny = 0 – 10kb

Small = 10 – 100kb

Medium = 100kb – 1mb

Large = 1mb – 16mb

Huge = 16mb – 128mb

Gigantic = بزرگتر از 128mb

این موارد به ویژه هنگامی به کار می‌‌آید که از حجم تقریبی فایل مورد نظر خود آگاهی داشته باشید.

همان گونه که دانستید، قواعد جستجو با ‌AQS بسیار ساده است و چند اصل کلی را در بر می‌گیرد.

عملگرهایی که از دو یا سه واژه تشکیل می‌شوند، باید بدون فاصله نوشته شوند؛ مثلا Date Modifiedباید به صورت datemodified وارد شود.

هر عملگر بلافاصله پس از خود یک کلون (:) دارد بدون هیچ فاصله‌ای؛ برای نمونه، size:>10mb

نکته جالب‌تر اینکه می‌توانید در جستجوی خود چندین عملگر را با هم به کار ببرید.

برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر در مورد جستجوی پیشرفته در ویندوز با استفاده از AQS و عملگرها و صفات آنها می‌توانید به دستور‌العمل مایکروسافت در اینجا سر بزنید.

همچنین چنانچه ترفند‌های دیگری برای جستجو در ویندوز به شکل کلی یا با استفاده از AQS می‌دانید، آن را با ما و دیگر کاربران در بخش نظرات در میان بگذارید.