سید‌یاسر جبرائیلی

چرا دولت باید اجرای برجام را تعلیق کند؟

دولت قانوناً ملزم به تعلیق اجرای برجام است و در یک شرایط کاملاً حداقلی و اغماض از آنچه رخ داده، تنها و تنها در صورت تعلیق بند 203 قانون CAA درباره ایران توسط آقای اوباما، می‌تواند اجرای تعهدات خود در برجام را ادامه دهد.

برجام با همه معایب و کاستی‌ها و ابهاماتش، امروز یک توافق است. هرچند ممکن است در آینده نزدیک دولت جناب حجت‌الاسلام روحانی، مزایا و منافع محتمل آن را ابزار تبلیغات انتخاباتی کند و رقبای سیاسی ایشان، آثار سوء برجام را محل نقد دولت در مبارزات انتخاباتی قرار دهند و خواستار پاسخگویی دوستان دولت شوند، اما امروز نه موعد پهن کردن این بساط است و نه دغدغه ما این است. چه، برجام به اجرا نرسیده و افکار عمومی و صاحبان رأی، منتظر لمس واقعیات این «توافق»‌ هستند و سازهای خوش و ناخوش برخاسته از بازی با متن برجام، برای آنان تصمیم‌ساز نخواهد بود. لذا در این مقطع، همه همّ کارشناسانی که بدون انگیزه‌های سیاسی به نقد برجام پرداختند، جلوگیری از خسارات همان «معایب و کاستی‌ها و ابهامات»‌ برجام در مسیر اجراست و قاطبه این افراد،‌ اتفاق‌نظر دارند اجرای الزامات 9 گانه ای که رهبر معظم انقلاب ابلاغ فرمودند،‌ برای تبدیل برجام به یک توافق متوازن و بستن راه‌های بدعهدی و خدعه اطراف مقابل کافی است. این است که مهم‌ترین دغدغه کارشناسان، ‌رعایت مو‌به‌موی این الزامات 9 گانه و کمک به دولت است.

این مقدمه ضروری، برای موشکافی رخداد اخیر مرتبط با ماجرای برجام،‌ یعنی تصویب و امضا و ابلاغ قانون Consolidated Appropriations Act به تاریخ 18 دسامبر 2015(1) در آمریکاست که در بند 203 آن، اجرای قانون سفر بدون ویزا به آمریکا (Visa Waiver Program)‌ را برای 1- کسانی که تابعیت ایرانی داشته باشند و 2- افرادی که از اول مارس 2011 به هر دلیل به ایران سفر کرده باشند،‌ متوقف می‌کند. آمریکا با 38 کشور (2) پیمان حذف روادید بسته است که شهروندان آن‌ها یا کسانی که تابعیت دوگانه آن کشورها را دارند، می‌توانند بدون تهیه ویزا به آمریکا سفر کنند اما با قانون 18 دسامبر، به آن استثنا زده است. توجیه این وضع استثنا نیز آن است که کسانی که تابعیت ایرانی داشته و یا به ایران سفر کنند،‌ ممکن است تروریست باشند یا تبدیل به تروریست شوند و باید پیش از ورود به آمریکا،‌ پرونده و سابقه آن‌ها به‌دقت بررسی شود.

درباره این تحریم جدید آمریکا علیه ایران، تحلیل‌ها و نقدهای فراوانی ارائه شده، اما همگان دراین‌باره اتفاق‌نظر دارند که دقیقاً مشابه تحریم‌های ثانویه‌ای که آمریکا تاکنون علیه ایران وضع کرده و مستقیما شهروندان کشورهای مختلف را میان دادوستد با ایران یا آمریکا مخیر کرده بود، این قانون نیز شهروندان 38 کشور ازجمله اعضای مهم اتحادیه اروپا را میان سفر به ایران و سفر به آمریکا مخیر می‌کند؛‌ ترجمه این قانون در عرصه اجرا، اولاً حذف ایران از مقصد گردشگری اتباع این 38 کشور و ثانیاً ایجاد اخلال جدی در تجارت و سرمایه‌گذاری اتباع این کشورها با ایران و در ایران است. سرمایه‌گذارانی که طی ماه‌های گذشته برای بازاریابی به ایران سرازیر شده بودند، هم‌اکنون با کاهش اعتبار پاسپورت خود مواجه هستند و بسیاری از آن‌ها که قرار بود بیایند،‌ ویزاهای خود برای سفر به ایران را لغو کرده‌اند. هم‌اکنون می‌توان درباره این نظریه قدری بیشتر تأمل کرد که سیاست تنش‌زدایی با دشمن، از جانب او نوعی اظهار ضعف تلقی شده و انگیزه او را برای وارد آوردن ضربه‌های بیشتر، صدچندان می‌کند. در دوران آقای خاتمی اگر سیاست تنش‌زدایی باعث شد ایران توسط بوش و در سطح یک خطابه عمومی جزو «محور شرارت» خوانده شود،‌ در دوران آقای روحانی نیز سیاست تنش‌زدایی با کدخدا-با همه لبخندها و قدم زدن‌ها و مخلفات جدید و بدیع دیگرش- باعث شد ایران مشترکا توسط کنگره  و دولت آمریکا و در سطح یک قانون رسمی به‌عنوان «مهد تروریسم» دسته‌بندی شود. یک دستاورد بزرگ برجام، می‌تواند عبرت از این ماجرا و پی بردن به ماهیت و نیت دشمن، و نیز فرجام اتخاذ سیاست‌هایی از جنس تنش‌زدایی با دشمن باشد.

به هر صورت،‌ این قانون، نقض صریح ماده 29 برجام(3) است که اشعار می‌دارد «اتحادیه اروپایی و دولت‌های عضو و همچنین ایالات‌متحده، منطبق با قوانین خود، از هرگونه سیاست با هدف خاص تأثیرگذاری خصمانه و مستقیم بر عادی‌سازی تجارت و روابط اقتصادی با ایران، در تعارض با تعهداتشان مبنی بر عدم اخلال در اجرای موفقیت‌آمیز این برجام خودداری خواهند کرد». به عبارت دقیق‌تر کلمه، هم‌اکنون برجام به سبب نقض آن از سوی آمریکا زیر پا گذاشته‌شده و دولت جناب حجت الاسلام روحانی باید اقدامات خود در چارچوب برجام را متوقف سازد؛ و اگر شوق فراوان به ادامه برجام دارد، نه با نامه بی‌خاصیت آقای کری، بلکه در یک شرایط کاملاً حداقلی و اغماض از آنچه رخ داده، تنها و تنها در صورت تعلیق بند 203 قانون Consolidated Appropriations Act درباره ایران توسط آقای اوباما -که کاملاً اختیار آن را دارد و در نامه آقای کری نیز به آن اشاره شده- اجرای تعهدات خود را ادامه دهد.

استنباط ما از رفتار تیم وزارت خارجه دولت یازدهم پس از گزارش آژانس درباره PMD‌ این است که دوستان در مدل جدید خود، ابتدا مواضعی جدی گرفته و فی‌المثل می‌گویند «یا برجام یا PMD» و یا «قانون محدودیت سفر نقض برجام است»‌ اما با فاصله اندکی اضافه می‌کنند «PMD‌ بسته شد»‌ و «نامه کری ماجرای ویزا را حل کرد» تا ماجرا فیصله یابد و گام‌های بعدی برداشته شود. این‌گونه مواجهه با مسائل شاید برای راضی کردن برخی افراد در داخل کفایت کند، اما واقعیت‌ها را تغییر نخواهد داد.

یک نکته ظریف نیز که به توافق برجام برمی‌گردد و این روزها کاربرد دارد، نحوه مواجهه ایران با نقض برجام توسط اطراف مقابل است. در برجام تصریح شده که اگر آژانس گزارشی دهد که نشان‌گر عدم انجام تعهدات ایران باشد،‌ یا اگر یکی از اطراف مقابل ایران مدعی نقض برجام شود، تحریم‌ها به‌صورت خودکار برمی‌گردد، اما درباره نقض برجام توسط غربی‌ها،‌ چنین مکانیسمی چیده نشده که اگر این‌ها بدعهدی کنند، برجام خودبه‌خود نقض شده و ایران انجام تعهدات خود را متوقف خواهد کرد. بلکه یک راه دررو برای ادامه برجام علی‌رغم نقض عهد توسط غربی‌ها پیش‌بینی شده و آن این عبارت مکرر «زمینه‌ای برای توقف انجام تعهدات»‌ به‌ویژه در ماده 37 است که « ایران بیان داشته است که چنانچه تحریم‌ها جزئی یا کلی مجدداً اعمال شوند، ایران این امر را به‌منزله زمینه‌ای برای توقف کلی یا جزئی تعهدات خود وفق این برجام قلمداد خواهد نمود». به معنی روشن‌تر، اگر ایران نقض عهد کند،‌ یا حتی اگر ادعا شود ایران نقض عهد کرده است،تحریم‌ها اتوماتیک بر خواهد گشت و اگر آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها نقض عهد کردند، «زمینه‌ای»‌ می‌تواند باشد که ایران شاید بر اساس این زمینه، ‌اجرای «بخشی یا همه»‌تعهدات خود را متوقف بکند شاید هم نکند. رویکرد و  عملکرد دولت یازدهم بعد از 18 دسامبر، به ما می‌گوید دولت نمی‌خواهد قانون ویزا را زمینه‌ای برای توقف تعهدات خود قلمداد کند و به‌سرعت در حال اجرای برجام است.

دوستان ما در دولت اما توجه داشته باشند که قانون ویزا یک ضربه آزمایشی برای سنجش رویکرد ایران در قبال این قبیل اقدامات است. اگر در برابر آن برخورد شایسته -که همان تعلیق اجرای برجام و منوط کردن آن به تعلیق بند 203 قانون CAA توسط اوباماست- صورت نگیرد، ‌تحریم‌های بعدی و نقض عهدهای بعدی درراه است. عزیزان ما در دولت حتماً شنیده‌اند که چند طرح تحریم جدید در کنگره آمریکا ازجمله طرح موسوم به H.R. 4312 براد شرمن نماینده کالیفرنیا در کنگره آمریکا تهیه شده(4) و واشنگتن قصد تشدید تحریم‌های خود علیه ایران در پوشش بهانه تروریسم و حمایت از مقاومت را دارد. اگر در قبال قانون ویزا نرمش صورت گیرد، قانون H.R. 4312 و قانون‌های بعدی نیز پی‌درپی خواهند آمد و همین دولت، میوه‌ای از قبل برجام نخواهد چید. تفاوت یک سیاستمدار با فرد عامی این است که سیاستمدار، همچون «یک شطرنج‌باز ماهر» حرکات بعدی طرف مقابل خود را پیش‌بینی می‌کند و او را از پیشروی باز‌می‌دارد.

دولت البته امروز درباره آنچه رخ‌داده،‌ مختار نیست و ملزم به تعلیق اجرای برجام است. برخلاف متن برجام که درباره نقض عهد طرف‌های مقابل ادبیات تشریفاتی دارد و از «ایران بیان داشته... زمینه برای توقف اجرای تعهدات» سخن می‌گوید، یک سند فرابرجام وجود دارد که جلو این بدعهدی‌های آمریکا و غیر آمریکا را گرفته است. در طلیعه نوشتار حاضر اشاره کردیم که الزامات 9 گانه رهبر معظم انقلاب درباره برجام، برای بستن راه‌های خدعه غربی‌ها کافی است. در ماده «ثانی» از الزام سوم در فرمان رهبر انقلاب اسلامی، به‌صراحت تکلیف نحوه مواجهه ایران با قانون ویزا روشن شده است:‌ »در سراسر دوره‌ی هشت‌ساله، وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای (ازجمله بهانه‌های تکراری و خودساخته‌ی تروریسم و حقوق بشر) توسّط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظّف است طبق بند 3 مصوبه‌ی مجلس، اقدام‌های لازم را انجام دهد و فعّالیّتهای برجام را متوقّف کند»(5). این است که دولت قانونا ملزم به رعایت این فرمان و تعلیق اجرای برجام تا تعلیق قانون ویزا درباره ایران است. التزام به این الزام، نه‌تنها یک تکلیف قانونی است بلکه دولت محترم یقین بداند این امر موجب عقب‌نشینی شیطان بزرگ و پذیرش شرط ایران برای ادامه برجام خواهد شد.

پانوشت ها:

-----------------------------------

1-https://www.gpo.gov/fdsys/pkg/BILLS-114hr2029enr/pdf/BILLS-114hr2029enr.pdf

2- https://travel.state.gov/content/visas/en/visit/visa-waiver-program.html

3- http://www.un.org/en/sc/inc/pages/pdf/pow/RES2231E.pdf

4-https://www.gpo.gov/fdsys/pkg/BILLS-114hr4312ih/pdf/BILLS-114hr4312ih.pdf سپاه

5- http://farsi.khamenei.ir/message-content?id=31168

13 سر‌فصل فساد در کرسنت ‌میلیارد‎ها دلار خسارت به ایران زد/دبیرخانه شورای امنیت ملی از پخش اسناد نفتی کرسنت ممانعت می‎کند

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه حداقل بیش از 50 میلیارد دلار خسارت و عدم نفع در اسناد نفتی کرسنت دیدیم، گفت: چرا دبیرخانه شورای امنیت ملی از پخش این اسناد ممانعت می‎کند.

به گزارش خبرگزاری فارس از گرگان، علیرضا زاکانی امشب در جمع مردم ولایت‌مدار شهرستان گرگان اظهار کرد: اگر به راستی امام(ره) از سال 1342 به ابعاد با شناخت دقیق و عمیق اسلام نمی‎پرداخت آیا امروز انقلاب باقی می‎ماند.

وی تصریح کرد: امروز باید بیندیشیم که اگر امام(ره) در برابر استکبار نمی‎ایستاد و خود و اطرافیانش را می‎دید و از مستضعفین حمایت نمی‎کرد و برای انقلاب اسلامی هزینه نمی‎کرد امروز از انقلاب اسلامی خبری نبود.

نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: اگر امام عزیز ما قیام نمی‎کرد آگاهی نمی‎بخشید مردم را به میدان نمی‎آورد آیا از انقلاب اسلامی ردپایی باقی مانده بود، گفت: امام(ره) در برابر کسانی که تحجر را پیشه کرده بودند و با ابقاء فساد به دنبال زمینه‌سازی ظهور می‎گشتند ایستاد و مردم را بیدار کرد.

زاکانی با بیان اینکه امام(ره) سینه خود را سپر بلاها کرده بود، گفت: اگر امام(ره) لحظه‎ای تردید می‎کرد و در برابر شاه ستمگر کوتاهی می‎کرد آیا ما امروز چنین دستاوردهایی داشتیم و یا اگر مثل گذشته کشور با ده‎ها هزار مستشار اداره می‎شد و از ما حق توحش می‎گرفتند امروز در چنین جایگاهی بودیم.

وی افزود: امام(ره) در برابر کسانی که می‎خواستند ایران را پاره‌پاره کنند و با نام مذاهب به دنبال اختلاف مذاهب بودند، بزرگان ما را به شهادت رساندن بعد از انقلاب مثل کوه ایستاد و بعد از آن نیز خداوند عنایت کرد و این پرچم به دست خلف صالح این امام(ره) مقام معظم رهبری سپرده شد.

رهبری عمود خیمه‎ای در برابر نظام سلطه است

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه آنانی که به دنبال نظارت و شورایی کردن رهبری هستند آیا با خود اندیشیده‎اند عمود خیمه‎ای که در برابر نظام سلطه ایستاده است رهبری است، گفت: آیا آنها فکر نکردن با این صحبت‎ها چه کسانی را خوشحال خواهند کرد.

زاکانی با بیان اینکه تا به امروز چه کسی از مکتب امام(ره) دفاع کرده و در راستای تحقق و مکتب امام(ره) گام برداشته جز رهبری کس دیگری است، گفت: آن روزی که زمزمه‎های فساد و اشرافی‎گری در کشور ما شروع به رشد در دوره سازندگی کرد چه کسی بیدار باش داد و به مسئولان تذکر داد که مراقب فساد و اشرافی‎گری باشید.

وی با بیان اینکه کسانی که با دستان خالی و با انتظارات بالا در دهه هفتاد بر قدرت نشستند خودشان را اولویت قرار دادند، افزود: توجه به تبعیض فقر و فساد از کجا منشاء گرفته که امروز به اولویت نخست نظام جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده است.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه انور سادات همه پیشینه و عزت مصر را در برابر استکبار فروخت و امروز در خیابان‎های قاهره بیش از 3 میلیون نفر در خیابان‎ها و قبرستان‎ها می‎خوابند، گفت: ملت مصر ملت بی‎تمدن و بی‎فرهنگی نبوده و در بین اعراب مصر جایگاه ممتازی دارد اما حاکمان کوتاه نظر ملت مصر را به جایی رساندند که در زیر تیغ استبداد در حال قربانی دادن است.

زاکانی با بیان اینکه اگر امروز آمریکا به دنبال خدمت به کشوری بود کشوری را انتخاب می‎کرد که بیشتر در جلویش خم و راست می‎شود، افزود: باید اندیشید چرا یک عده‎ای در کشور در مسیری که ملت رشید ایران که همه وجود آمریکا از کینه این ملت مملو است و همه سران آمریکا از وجود این ملت ناراحت هستند و به جز نابودی این ملت و اسلام راضی نیست چرا خود را به خواب زدند.

وی با بیان اینکه برخی به واقعیت‎ها توجه ندارد، گفت: ما حرف امروز این افراد را باور کنیم یا گذشته آنها را، آن زمانی که این افراد در قدرت نیستند به دنبال بحران‎زیستی و ایجاد بحران آفرینی هستند تا حق ملت را مثل فتنه 88 پایمال کنند و در قدرت یا با ایجاد خفقان شرایطی را ایجاد می‎کنند که کسی حق فهمیدن نداشته باشد و یا بحران‎سازی می‎کنند.

دبیرخانه شورای امنیت ملی پخش اسناد نفتی کرسنت را ممنوع کرده است

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه در مفاسد نفتی باید بررسی شود که چه کسی قراردادهای نفتی را امضاء کرده است، گفت: اسناد آن دست ماست و چرا دبیرخانه شورای امنیت ملی از پخش اسناد نفتی کرسنت را ممنوع کرده است.

زاکانی با بیان اینکه به ما می‎گفتند که اگر این اسناد منتشر شود حمید جعفر که مدعی ماست استفاده می‎کند، گفت: 12 تا 13 سر فصل فساد در کرسنت است و میلیارد‎ها دلار به ما خسارت زدند و به دروغ می‎گویند این گازی که می‎سوخت گاز سر چاه بود و ما می‎خواستیم گاز سر چاه را بدهیم و پول خلق کنیم.

وی با بیان اینکه اینها به مردم دروغ می‎گویند و لایحه گازی ایجاد کردند، گفت: حداقل بیش از 50 میلیارد دلار خسارت و عدم نفع زدند و چه کسی باید پاسخ دهد و باید پرسید آقای زنگنه و جناب آقای روحانی چرا به منافع ملت توجه نکردید.

زاکانی با بیان اینکه امروز که پرونده پی‌ام‌دی در حال بسته شدن است چرا حجت‌الاسلام هاشمی مطرح می‎کند که در سال 1360 ایران به دنبال بمب اتمی بوده است و آیا از مطرح شدن این موضوع آمریکایی‎ها خوشحال نمی‎شوند، افزود: یک عده که علم فتنه را بلند کردند امروز به این نتیجه رسیدند که اگر تنها مجلس را تصرف کنند مثل مجلس ششم کاری از پیش نخواهند برد و امروز به دنبال مجلس خبرگان هستند.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی به موضوع برجام نیز اشاره کرد و گفت: اگر در ماجرای برجام نکات مطرح شده در نامه مقام معظم رهبری اجرا نشود کشور آسیب سختی خواهد خورد.

زاکانی با بیان اینکه ما از جنگ بیزاریم و ما هیچ‌گاه به دنبال جنگ نبودیم، گفت: اما اگر روزی دشمن به کشور و انقلاب اسلامی چنگ‌اندازی کند ایستادگی خواهیم کرد و قلم پای دشمن را خواهیم شکست.

وی به فشارهای اقتصادی اشاره کرد و گفت: در دهه هفتاد زمانی که مقام معظم رهبری اقتصاد غیر نفتی را مطرح کرد تکنوکرات‎ها لبخند زدند و به مقام معظم رهبری گفتن مگر می‎شود اقتصادی بدون نفت داشت.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: امروز وضعیت اقتصادی وزیران و مسئولان دهه 1370 مشخص است و باید پاسخگو باشند که وزیرانی که امروز هزاران میلیارد سرمایه دارند از کجا آوردند.

زاکانی به اجرای قانون سال 1337 «از کجا آوردی» تاکید کرد و گفت: امروز کسانی که به دنبال حل مشکل فساد در جامعه هستند چرا راست با مردم سخن نمی‎گویند و چرا توهم‎های خود را به مردم القاء می‎کنند.

برای محکوم شدن که کف نمی‌زنند!

این روزها، مسئولان محترم هسته‌ای کشورمان با افتخار و به عنوان «دستاورد بزرگ» از بسته شدن ماجرای «پی‌‌.‌ام‌.دی» در پرونده هسته‌ای ایران یاد می‌کنند، حال آنکه آنچه در این میان از دست داده‌ایم به هیچ وجه با آنچه تصور می‌کنیم که بدست آورده‌ایم کمترین توازنی ندارد.

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، حسین شریعتمداری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: می‌گویند در جریان جنگ جهانی دوم، یکی از سربازان ارتش انگلیس با خوشحالی وارد سنگر فرمانده گردان شد و در حالی که یک قبضه «تفنگ» ساخت آلمان را در دست داشت، گفت: قربان! این «تفنگ» را از ارتش دشمن به غنیمت گرفته‌ام! فرمانده گردان که از شجاعت سرباز تحت امر خود به وجد آمده بود، او را به یک هفته مرخصی تشویقی فرستاد. چند ماه بعد، بار دیگر، همان سرباز با یک «تفنگ» دیگر وارد سنگر فرمانده گردان شد و این دفعه دو هفته به مرخصی رفت. وقتی این ماجرا برای بار سوم هم تکرار شد، فرمانده گردان به سرباز شجاع گفت؛ فردا به اتفاق نزد فرمانده ارتش می‌رویم تا ضمن ارتقاء درجه، تاکتیک مورد استفاده خود را برای ایشان بازگو کنی که از سوی سایر پرسنل نیز به کار رفته شود و دمار از روزگار دشمن درآوریم! روز بعد سرباز یاد شده در مقابل فرمانده لشکر و سایر فرماندهان که برای پی بردن به تاکتیک ویژه او سراپا گوش بودند، قرار گرفت و بعد از ادای احترام گفت؛ قربان! یک سرباز مشابه من هم در لشکر آلمانی‌ها حضور دارد. هر از چند گاه، من یک «تانک» ارتش خودمان را به او می‌دهم و از او یک «تفنگ» دریافت می‌کنم او با تحویل تانک به فرمانده آلمانی، مرخصی تشویقی می‌گیرد و من با تحویل «تفنگ» به فرمانده گردان خودمان، به مرخصی می‌روم!

این روزها، مسئولان محترم هسته‌ای کشورمان با افتخار و به عنوان یک «دستاورد بزرگ» از بسته شدن ماجرای «پی‌‌.‌ام‌.دی» در پرونده هسته‌ای ایران یاد می‌کنند و رسانه‌های تحت امر مدعیان اصلاحات و اعتدال با کف و سوت به استقبال این «دستاورد»! رفته‌اند و حال آن که آنچه در این میان از دست داده‌ایم به هیچوجه با آنچه تصور می‌کنیم - تائید می‌شود فقط تصور می‌کنیم - که به دست آورده‌ایم کمترین توازنی ندارد و در خوشبینانه‌ترین توصیف به ماجرای تعویض «تفنگ» با «تانک» در ماجرای مورد اشاره شباهت دارد و بدیهی است نمی‌تواند مصداق اینهمه کف و سوت و ارسال‌‌نامه تبریک باشد!

البته که در قطعنامه اخیر شورای حکام آژانس، موضوع پی‌.ام.دی خاتمه یافته اعلام شده و تاکید شده که این موضوع یعنی پی‌گیری «ابعاد نظامی احتمالی» در فعالیت هسته‌ای ایران طی سال‌های گذشته، دنبال نخواهد شد. و دوستان عزیز و دست‌اندرکار چالش هسته‌ای کشورمان، این بخش از قطعنامه شورای حکام را با آب و تاب مطرح کرده و می‌فرمایند حریف به حقانیت ما پی برده و ادعای قبلی خود را پس گرفته است!

و حال آن که این سکه روی دیگری هم دارد. توضیح آن که؛ حریف طی 12 سال گذشته ادعا می‌کرد فعالیت‌ هسته‌ای ایران دارای انحراف از حالت صلح‌آمیز به سوی تولید سلاح -DIVERSION- بوده است و جمهوری اسلامی ایران ضمن آن که ادعای حریف را بی‌اساس می‌دانست برای اثبات بی‌پایه بودن این ادعا، دلایل و اسناد محکمی نیز ارائه می‌کرد. اکنون اما، آژانس در گزارش خود و شورای حکام در قطعنامه پایانی تاکید می‌کند که آنچه درباره انحراف فعالیت هسته‌ای ایران مطرح کرده بود به اثبات رسیده و جمهوری اسلامی ایران برخلاف «ادعای دروغ 12 ساله»!  تا سال 2009 در پی تولید سلاح هسته‌ای بوده است. به بیان دیگر، حریف پرونده PMD را با «محکومیت» ایران پایان داده است. دقیقا شبیه یک محاکمه که با محکومت ما خاتمه یافته است. آیا مثلا اگر شخص بی‌گناهی را بعد از 12 سال دادرسی و بررسی پرونده در یک دادگاه به اتهام جرمی که انجام نداده است محکوم کنند، این محکومیت شایسته جشن و پایکوبی و بایسته سوت و کف و ارسال‌نامه تبریک خواهد بود؟! حریف نه فقط ادعای بی‌اساس خود را پس نگرفته بلکه آن را واقعی و اثبات شده دانسته و علیه کشورمان «حکم قطعی» صادر کرده است!

دوستانمان با افتخار می‌فرمایند که پرونده PMD بسته شده و آژانس رسما اعلام کرده است که این موضوع - در بازه زمانی گذشته و نه آینده - دنبال نخواهد شد، که باید پرسید مگر قرار است بعد از محکوم کردن ما و اثبات اتهام واهی خود علیه کشورمان باز هم موضوع اتهام یاد شده تکرار شود؟! یعنی متهم باید از اینکه در یک دادگاه با طرح یک اتهام  واهی و بی‌اساس محکوم شده است خوشحال باشد؟! و به خاطر آن که قرار نیست دادرسی و بررسی درباره این اتهام ادامه داشته باشد، احساس افتخار کند؟! ختم دادرسی بعد از دادگاه اول یعنی محروم کردن شخص محکوم شده از درخواست تجدیدنظر و گرفتن یک امتیاز دیگر از کسی که محکوم شده است. آیا این محرومیت جای شادمانی دارد و دستاورد تلقی می‌شود؟!

گفتنی است در قطعنامه شورای حکام که برادران عزیزمان با افتخار و به عنوان یک دستاورد بزرگ!  از آن یاد می‌کنند- و بعید نیست این به اصطلاح دستاورد را «فتح‌الفتوح دوم»! بعد از «فتح‌الفتوح اول»! تلقی کنند - فقط موضوع PMD  در گذشته بسته شده است که به چگونگی آن اشاره شد، ولی در جای جای این قطعنامه بر ضرورت بررسی‌ها و بازرسی‌های دقیق و بی‌سابقه از تأسیسات و فعالیت‌های هسته‌ای ایران به منظور پیشگیری - البته به زعم آنان - از رویکرد نظامی ایران در فعالیت‌های هسته‌ای خود، تاکید شده است! و آمده است که آژانس با بهره‌گیری از امکان دسترسی‌های بی‌سابقه‌ای که برای بازرسی از تأسیسات و فعالیت‌های هسته‌ای کشورمان به دست آورده است، باید هر سال حداقل 4 گزارش به شورای حکام و نهایتا به کشورهای گروه 5+1  ارائه دهد و این روال دست کم طی 10 سال آینده ادامه خواهد داشت. به بیان دیگر قرار است آژانس طی این 10 سال حداقل 40 گزارش برگرفته از بازرسی‌های بی‌سابقه تأسیسات و فعالیت هسته‌ای کشورمان به 5+1 ارائه بدهد و ایران نیز موظف شده است تمام امکانات و مقدمات لازم برای دسترسی‌های آژانس را در اختیار این نهاد قرار دهد و...

اکنون با توجه به سابقه دشمنی‌های دیکته شده آژانس علیه برنامه هسته‌ای کشورمان و با در نظر گرفتن این واقعیت که چالش هسته‌ای ایران و 5+1 فقط تابلوی هسته‌ای داشته و دارد و شناسنامه آن غیرهسته‌ای و مربوط به اقتدار جمهوری اسلامی ایران است، به آسانی می‌توان نتیجه گرفت که حریف در پی بستن این پرونده نیست و متاسفانه فقط با نگاهی گذرا به متن برجام، قطعنامه 2231، نقشه راه (معاهده آژانس با سازمان انرژی اتمی کشورمان) و قطعنامه اخیر شورای حکام به وضوح دیده می‌شود که تمامی مقدمات و امکانات مورد نیاز  5+1 را برای رسیدن به هدف مورد اشاره آنان در اختیارشان قرار داده‌ایم!  آیا متهم کردن کشورمان به تلاش برای تولید سلاح هسته‌ای بی‌آن که کمترین نشانه و سندی برای این ادعای کذب داشته باشند، اندک زمینه‌ای برای اعتماد به حریف باقی می‌گذارد؟  وقتی آنها از هیچ، همه‌چیز می‌سازند - و ساخته‌اند -  بدیهی است در صورت ادامه این مسیر، مخصوصا  اکنون که اینهمه امکان در اختیارشان گذاشته‌ایم، چه آینده‌ای را برای فعالیت هسته‌ای و نیز اقتدار ایران اسلامی در سایر عرصه‌ها رقم خواهند زد!

مجید ملانوروزی مدیر کل هنرهای تجسمی وزارت ارشاد در گفتگو با مهر درباره استرداد آثار هنری ایران بعد از گذشت 37 سال از آمریکا، توضیح داد: 37 سال پیش موزه هنرهای معاصر تهران، 14 اثر از دو هنرمند آمریکایی شامل چهار اثر رابرت اِسترن و 10 اثر مایکل گریوز خریداری کرده بود که این آثار در جریان ظهور انقلاب اسلامی به ایران تحویل نشد. این آثار معماری بعد از پیگیری‌های بخش حقوقی وزارت ارشاد در دادگاه لاهه اکنون تحویل مسئولان وزارت ارشاد شده است و ظرف یکی دو روز آینده به ایران آورده می‌شود.

وی درباره محل نگهداری این آثار در طول این سال‌ها، گفت: این آثار در طول 37 سال گذشته نزد خود این دو هنرمند نگهداری می‌شده است تا سرنوشت دقیق آنها مشخص شود.

رئیس موزه هنرهای معاصر تهران تاکید کرد: بازگرداندن این آثار ارتباطی با موضوع برجام ندارد و حاصل پیگیری‌های امور حقوقی وزارت ارشاد در دادگاه لاهه بوده است.

ملانوروزی درباره رؤیت آثار و اصالت آنها بیان کرد: این آثار به رؤیت کارشناس معماری موزه رسیده و تایید و تحویل امور نمایشگاهی موزه هنرهای معاصر تهران شده است.

وی درباره برنامه خود برای نمایش این آثار تازه رسیده، بیان کرد: این آثار متعلق به گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران است و در دل نمایشگاه‌های معماری، آنها را به نمایش خواهیم گذاشت.

مدیر کل هنرهای تجسمی وزارت ارشاد با اشاره به خالی بودن جای نمایشگاه‌های معماری در این موزه، تصریح کرد: بخشی از خریدهای موزه هنرهای معاصر در کنار آثار نقاشی، عکس و چاپ دستی، به آثار معماران دنیا اختصاص داشته است و اِسکیس‌های این هنرمندان برای گنجینه خریداری می‌شده است. متاسفانه بخش آثار معماری موزه تاکنون کمرنگ بوده و کمتر نمایشگاه‌هایی با موضوع معماری برپا شده است در حالی که یکی از برنامه‌های این موزه، همراهی با جریان‌های روز معماری دنیا بوده است اما متاسفانه صرفاً در بخش نقاشی فعالیت داشته و بخش معماری نادیده گرفته شده است.

ملانوروزی درباره آثار دیگری که متعلق به گنجینه موزه معاصر است و هنوز به ایران بازگردانده نشده است، توضیح داد: آثار اندکی باقی مانده که پیگیر بازگرداندن آنها هستیم؛ از جمله آثاری که متعلق به هاریزمن هنرمند یهودی است و تاکنون به ایران بازنگردانده است.

وی همچنین اعلام کرد: برخی از هنرمندان که آثارشان پیش از انقلاب برای گنجینه موزه خریداری شده و در جریان انقلاب به ایران آورده نشد مثل همین دو هنرمند آمریکایی، آثار را نزد خود نگه داشتند اما برخی از آنها هم ممکن است آثار را فروخته باشند که به هر حال به لحاظ حقوقی و از طریق دادگاه بین‌المللی لاهه، این موضوع را پیگیری می‌کنیم.

به گزارش مهر، عصر دیروز یک مقام آگاه در وزارت خارجه توضیح داد که در سال 1357 موزه هنرهای معاصر ایران وابسته به وزارت فرهنگ و هنر وقت 14 قطعه آثار هنری از دو هنرمند آمریکایی ( 4 قطعه از رابرت استرن و 10 قطعه از مایکل گریوز) خریداری نمود و قیمت آنها را نیز پرداخت کرد. اما با پیروزی انقلاب اسلامی و متعاقبا تصرف سفارت آمریکا در تهران و انسداد اموال ایران در آمریکا استرداد و تحویل آثار خریداری شده با مشکلاتی مواجه شدند تا اینکه به موجب بیانیه های الجزایر که دیماه 1359 امضا شد، دولت آمریکا متعهد شد کلیه اموال ایران من جمله این آثار هنری را به ایران مسترد کند. اما آمریکا برغم این تعهد، در مورد استرداد این چند قطعه آثار هنری اقدامی نکرد.

وی در مورد مشخصات این آثار توضیح داد که این آثار هنری تابلوهایی است در مورد طرح‌های معماری با ارزش که برای ایران انجام شده است.

این آثار در هلند به نماینده موزه هنرهای معاصر تهران تحویل داده شده و پس از تایید کارشناسی توسط فریار جواهریان کیوریتور ایرانی به موزه هنرهای معاصر تهران تحویل داده می شود.