اگر متنی که وزارت خارجه آمریکا منتشر کرده، صحت و وجود خارجی ندارد، وزارت خارجه کشورمان باید بلافاصله با صدور بیانیه‌ای ضمن تکذیب متن آمریکایی، تاکید کند که چنین توافقاتی حاصل نشده و آنچه مورد توافق قرار گرفته، متن ایرانی است.

در دقایق پایانی نشست لوزان و تقریبا در حالی که ظریف و موگرینی در حال قرائت متن کاملا مشترکی درباره رسیدن طرفین به متنی با عنوان «پارامترهای برنامه جامع اقدام مشترک» (Parameters for a Joint Comprehensive Plan of Action) بودند، وزارت امور خارجه کشورمان متنی را با عنوان «خلاصه‌ای از مجموع راه‌حل‌های تفاهم شده برای رسیدن به برنامه جامع اقدام مشترک» برای رسانه ها ارسال کرد. اما به صورت همزمان، متن دیگری با عنوانی مشابه بدون عبارت «خلاصه» یعنی «پارامترهای برنامه جامع اقدام مشترک» به عنوان بیانیه مطبوعاتی(Media Note) در سایت رسمی وزارت خارجه آمریکا  منتشر شد که با متن ارسالی دوستان وزارت خارجه تفاوت هایی نگران کننده دارد؛ تفاوت هایی که به ترجمه این یا آن کلمه مربوط نشده و بسیار اساسی است.

آنچه که ظریف و موگرینی قرائت کردند، همان چیزی بود که آقای عراقچی پیشتر بدان اشاره کرده بود و می توان آن را بیانیه پیشرفت مذاکرات دانست که نه الزام آور است و نه جنبه حقوقی دارد. متن قرائت شده توسط دکتر ظریف با متن قرائت شده موگرینی نیز کاملا مشابه است، اما متن PJCPOA که دو طرف در سخنان خود به آن اشاره کردند، شامل تعهدات بوده و در حقیقت یک چارچوب برای توافق جامع بوده کاملا مصداق یک توافق است.

نکته مهم تر و نگران کننده اما تفاوت های متن ارسال شده توسط وزارت خارجه با متن قرار گرفته روی خروجی سایت وزارت خارجه آمریکاست که در ادامه تنها و تنها به «مهم ترین موارد» این تفاوت ها اشاره می شود. قبل از ورود به بررسی دو سند ایرانی و آمریکایی، تاکید می شود که سند وزارت خارجه آمریکا که در زیر بررسی می شود، FACT SHEET نیست، بلکه آنچه منتشر شده، خود متن اصلی است. (یادآوری می شود که در ساعات اولیه پس از توافق ژنو، آمریکا متنی با عنوان FACT SHEET علاوه بر متن اصلی منتشر کرد و وجوه عینی توافق ژنو را از نظر خود بیان نمود که طرف ایرانی، این تفسیر را رد کرد، اما هم اکنون هیچ متنی با این عنوان منتشر نشده و آمریکا مدعی است آنچه منتشر کرده PJCPOA یعنی متن توافق اصلی است).

1- در متن PJCPOA وزارت خارجه ایران، آمده است که «مجموعه متضمن این راه حل ها، جنبه حقوقی نداشته و صرفا راهنمای مفهومی تنظیم و نگارش برنامه جامع اقدام مشترک را فراهم خواهد ساخت». در متن وزارت خارجه آمریکا، به هیچ وجه عباراتی چون «این متن جنبه حقوقی ندارد» وجود ندارد، بلکه ساختار آن بر اساس یک توافق بین المللی طراحی شده است. نکته بسیار مهم دیگر اینکه هم آقای ظریف هم خانم موگرینی در متنی که قرائت کردند، بر «دستیابی» به PJCPOA تاکید نمودند. این دستیابی یعنی همان توافق دو مرحله ای که پیشتر خط قرمز ایران اعلام شده بود.
در متن فارسی آمده است: « در چارچوب راه‌حل‌های موجود، هیچ یک از تأسیسات و فعالیت‌های مرتبط هسته‌ای متوقف، تعطیل و یا تعلیق نمی‌شود و فعالیت‌های هسته‌ای ایران در تمامی تأسیسات هسته‌ای از جمله نظنز، فردو، اصفهان و اراک ادامه خواهد یافت.»اما در متن انگلیسی نه تنها چنین چیزی وجود ندارد، بلکه تصریح شده که «ایران موافقت کرد تقریبا دو سوم فعالیت های هسته ای خود را کاهش دهد» و در ادامه این کاهش-بخوانید تعطیلی- دو سومی را توضیح داده است.
2- در متن آمریکایی تصریح شده که «ایران موافقت کرده است برای 15 سال هیچگونه تاسیسات غنی سازی ایجاد نکند». در متن ایرانی این عبارات غایب است.
3- در متن وزارت خارجه آمریکا تصریح شده که «ایران موافقت کرده است برای 15 سال در فردو غنی سازی نکرده و تحقیق و توسعه مرتبط با غنی سازی نیز در این سایت انجام ندهد». این عبارات یعنی سایت غنی سازی فردو رسما تعطیل شود. اما در نسخه وزارت خارجه ایران آمده است: « تأسیسات هسته‌ای فردو به مرکز تحقیقات هسته‌ای و فیزیک پیشرفته تبدیل خواهد شد.» در متن فارسی این جملات زیبا نیز آمده که به هیچ وجه در نسخه انگلیسی وجود ندارد: «نیمی از تأسیسات فردو با همکاری برخی از کشورهای (1+5) به انجام تحقیقات پیشرفته هسته‌ای و تولید ایزوتوپ‌های پایدار که مصارف مهمی در صنعت، کشاورزی و پزشکی دارد، اختصاص پیدا می‌کند».
4- در نسخه وزارت خارجه آمریکا تصریح شده که در نظنز تنها باید 5060 سانتریفیوژ IR-1 فعال باشند. در نسخه ایرانی به این امر یعنی صرفا استفاده از سانتریفوژهای قدیمی نسل اولی اشاره نشده، اما عباراتی گنجانده شده که اثری از آنها در نسخه آمریکایی وجود ندارد: « ماشین‌های اضافه بر این تعداد و زیرساخت‌های مرتبط با آنها جهت جایگزینی با ماشین‌هایی که در طول این زمان آسیب می‌بینند جمع‌آوری و تحت نظارت آژانس نگهداری خواهد شد. همچنین ایران قادر خواهد بود ذخایر موجود مواد غنی‌شده خود را برای تولید مجتمع سوخت هسته‌ای و یا صادرات آنها به بازارهای بین المللی در قبال خرید اورانیوم اختصاص دهد».
5- در نسخه وزارت خارجه آمریکا، آمده است که ایران نباید از سانتریفیوژهای پیشرفته خود استفاده کند و تحقیق و توسعه ایران روی سانتریفیوژهای پیشرفته باید طبق پارامترها و برنامه مورد توافق با 5+1  باشد. اما در نسخه فارسی این قسمت به این شکل منعکس شده: « ایران برنامه تحقیق و توسعه خود را روی ماشین‌های پیشرفته ادامه خواهد داد و مراحل آغاز و تکمیل فرایند تحقیق و توسعه سانتریفیوژهای IR-4 ،IR-5 ،6IR- و IR-8 را در طول دوره زمانی 10ساله برنامه جامع اقدام مشترک ادامه خواهد داد.»
6- در رابطه با رآکتو آب سنگین اراک، در نسخه وزارت خارجه ایران آمده است که راکتور تحقیقاتی اراک آب سنگین باقی می ماند، با انجام باز طراحی ارتقا می یابد و روزآمد می شود و این کار در قالب یک پروژه بین المللی مشترک تحت مدیریت ایران آغاز و پس از آن بلافاصله ساخت آن شروع و در چارچوب یک برنامه زمان بندی تکمیل خواهد شد. اما در نسخه وزارت خارجه آمریکا خبری از این الفاظ نیست و تقریبا ماجرا برعکس است: ایران موافقت کرده است که رآکتور اراک را طبق طرحی که روی آن باید با 5+1 توافق حاصل شود، بازطراجی کند؛ قلب رآکتور نیز تخریب خواهد شد.
7- در سند آمریکایی آمده که ایران یک سری اقدامات را برای رفع نگرانی های آژانس در رابطه با ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای خود، انجام خواهد داد. در متن فارسی وزارت خارجه ایران، اصلا به این موضوع اشاره نشده است.
8- درباره پروتکل الحاقی، در سند ایرانی آمده که ایران «داوطلبانه» این پروتکل را به صورت «موقت» اجرا می کند و «در ادامه فرآیند تصویب این پروتکل طبق یک جدول زمانی در چارچوب اختیارات رئیس‌جمهور و مجلس شورای اسلامی به تصویب خواهد رسید».در سند آمریکایی اساسا خبری از الفاظی چون داوطلبانه و موقت و اختیارات رئیس جمهور و مجلس و... نیست، بلکه تصریح شده که «ایران موافقت کرده است پروتکل الحاقی را اجرا (Implement) کرده و به آژانس اجازه دسترسی های بسیار بیشتری را در رابطه با برنامه هسته ای ایران بدهد، از جمله تاسیسات اعلان شده و اعلان نشده را».
9- در رابطه با تحریم ها، در سند ایرانی آمده است: « پس از اجرایی شدن برنامه جامع اقدام مشترک، تمامی قطعنامه‌های شورای امنیت لغو خواهد شد و همه تحریم‌های اقتصادی و مالی چندجانبه اروپا و یک‌جانبه آمریکا از جمله تحریم‌های مالی، بانکی، بیمه، سرمایه گذاری و تمامی خدمات مرتبط با آنها در حوزه‌های مختلف از جمله نفت، گاز، پتروشیمی و خودرو سازی فوراً لغو خواهند شد». باز، در سند انگلیسی، به هیچ وجه چنین عباراتی وجود ندارد، بلکه تصریح شده است که اگر ایران به تعهدات خود عمل کند، در تحریم ها تخفیف (Relief) شامل حالش می شود؛ ساختار تحریم های آمریکا باقی می ماند؛ تحریم های شورای امنیت سازمان ملل درباره موضوع هسته ای همزمان با پایان همه مباحث مرتبط با هسته ای از جمله غنی سازی، ابعاد احتمالی نظامی(PMD)، فردو، اراک و شفاف سازی، لغو می شود؛ مجوزهای اصلی در قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل، با یک قطعنامه‌های جدید شورای امنیت سازمان ملل که برنامه اقدام مشترک جامع را تائید می‌کند، بار دیگر برقرار می‌شوند؛ تحریم های یکجانبه آمریکا و اروپا پس از آنکه آژانس تائید کرد ایران تمام گام های هسته ای مرتبط را برداشت، «تعلیق» می شوند و هر گاه آژانس گفت ایران به تعهداتش عمل نکرده، مجددا اعمال می شوند(یعنی خبری از «لغو» تحریم ها نیست). دقت کنیم که درباره یکی از موضوعات یعنی PMD آژانس مرتب گزارش می دهد که ایران شفاف سازی نکرده و همکاری لازم صورت نگرفنه است، چون تهران اجازه ورود آژانس به تاسیسات نظامی و موشکی کشور را نمی دهد! اگر ورود آژانس به مسئله PMD را طبق این متن پذیرفته باشیم، دیگر نمی توان موضوع را وارد ندانست و مقاومت کرد. ذیل پروتکل الحاقی نیز، از هرجایی که درخواست شد، باید اجازه بازدید داده شود.

پیشتر رسانه های غربی یکی از موارد اختلاف را این امر بیان کرده بودند که آمریکا خواهان انتشار جزئیات چیزی است که مورد توافق قرار گرفته و ایران، خواهان انتشار کلیات این توافق است؛ ظاهرا ایران متن دلخواه خود را به رسانه ها داده و آمریکا نیز متن مورد نظر خود را روی خروجی سایت وزارت خارجه خود گذاشته است.

ماجرا هر چه باشد، اگر متنی که وزارت خارجه آمریکا منتشر کرده، صحت ندارد و متن وزارت خارجه ایران دقیق است، وزارت خارجه کشورمان باید بلافاصله با صدور بیانیه ای ضمن تکذیب متن آمریکایی، تاکید کند که چنین توافقاتی حاصل نشده و آنچه مورد توافق قرار گرفته، متن ایرانی است. در غیر این صورت، اگر متن آمریکایی جزئیات توافقی باشد که متن ایرانی به صورت کلیات بدان پرداخته، به معنی واقعی کلمه یک فاجعه رخ داده است. برنامه هسته ای ایران برای 15 سال به حال تقریبا تعطیل در آمده و برای بعد از آن نیز شرایط ایران عادی نمی شود و تهران باید باز هم مذاکره کند، ورود 5+1 به حوزه های نظامی ایران تحت عنوان ضرورت روشن شدن مسئله PMD پذیرفته شده، هیچ تحریمی لغو نشده بلکه ضمن زیر پا گذاشتن خط قرمز توافق یک مرحله ای، با شرایطی بسیار سخت و حفظ ساختار تحریم ها، تهران تنها «تخفیف» در برخی تحریم ها و «تعلیق» پر شرط و شروط برخی دیگر را قبول کرده است.

قطعا اگر صرفا هدف حصول توافق باشد، می توان هرچه طرف مقابل می گوید را نوشت و امضا کرد و با هم دست داد و به توافق رسید، اما بی شک مذاکره کنندگان محترم کشورمان، ادعاهای مطرح شده در سند آمریکایی را رسما تکذیب کرده و نگرانی به وجود آمده را از دل مردم بیرون خواهند کرد.

والله قسم، از ابتدا با انتخاب شما مخالف بودم/ تاریخ اسلام پر است از خیانت بزرگانش به اسلام

ماجرای عزل حسینعلی منتظری از قائم مقام رهبری از سوی امام خمینی(ره) در سال 68 یکی از حوادث عبرت آموز انقلاب اسلامی است که نشان داد امام برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی مقابل انحرافات می‌ایستاد.

به گزارش خبرنگار حوزه احزاب خبرگزاری فارس، در سالروز نامه تاریخی امام راحل به قائم مقام وقت رهبری در 6 فروردین سال 68 آقای منتظری که به دلیل سوابق انقلابیش از سوی مجلس خبرگان به عنوان قائم مقام رهبری منصوب شده بود به دستور امام خمینی(ره) طی پیامی تاریخی عزل شد.

متن کامل پیام حضرت امام در ادامه می‌آید:

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای منتظری

با دلی پر خون و قلبی شکسته چند کلمه‌ای برایتان می‌نویسم تا مردم روزی در جریان امر قرار گیرند. شما در نامه اخیرتان نوشته‌اید که نظر تو را شرعاً بر نظر خود مقدم می‌دانم؛ خدا را در نظر می‌گیرم و مسائلی را گوشزد می‌کنم. از آنجا که روشن شده است که شما این کشور و انقلاب اسلامی عزیز مردم مسلمان ایران را پس از من به دست لیبرال‌ها و از کانال آنها به منافقین می‌سپارید، صلاحیت و مشروعیت رهبری آینده نظام را از دست داده‌اید.

شما در اکثر نامه‌ها و صحبت‌ها و موضعگیری‌هایتان نشان دادید که معتقدید لیبرال‌ها و منافقین باید بر کشور حکومت کنند. به قدری مطالبی که می‌گفتید دیکته شده منافقین بود که من فایده‌ای برای جواب به آنها نمی‌دیدم. مثلا در همین دفاعیه شما از منافقین تعداد بسیار معدودی که در جنگ مسلحانه علیه اسلام و انقلاب محکوم به اعدام شده بودند را منافقین از دهان و قلم شما به آلاف و الوف رساندند و می‌بینید که چه خدمت ارزنده‌ای به استکبار کرده‌اید. در مساله مهدی هاشمی قاتل، شما او را از همه متدینین متدین‌تر می‌دانستید و با اینکه برایتان ثابت شده بود که او قاتل است مرتب پیغام می‌دادید که او را نکشید.

از قضایای مثل قضیه مهدی هاشمی که بسیار است و من حال بازگو کردن تمامی آنها را ندارم. شما از این پس وکیل من نمی‌باشید و به طلابی که پول برای شما می‌آورند بگویید به قم منزل آقای پسندیده و یا در تهران به جماران مراجعه کنند. بحمد الله از این پس شما مساله مالی هم ندارید. اگر شما نظر من را شرعاً مقدم بر نظر خود می‌دانید -که مسلماً منافقین صلاح نمی‌دانند و شما مشغول به نوشتن چیزهایی می‌شوید که آخرتتان را خراب‌تر می‌کند-، با دلی شکسته و سینه‌ای گداخته از آتش بی‌مهری‌ها با اتکا به خداوند متعال به شما که حاصل عمر من بودید چند نصیحت می‌کنم دیگر خود دانید:

1 - سعی کنید افراد بیت خود را عوض کنید تا سهم مبارک امام بر حلقوم منافقین و گروه مهدی هاشمی و لیبرال‌ها نریزد.

2 - از آنجا که ساده‌لوح هستید و سریعاً تحریک می‌شوید در هیچ کار سیاسی دخالت نکنید، شاید خدا از سر تقصیرات شما بگذرد.

3 - دیگر نه برای من نامه بنویسید و نه اجازه دهید منافقین هر چه اسرار مملکت است را به رادیوهای بیگانه دهند.

4 - نامه‌ها و سخنرانی‌های منافقین که به وسیله شما از رسانه‌های گروهی به مردم می‌رسید؛ ضربات سنگینی بر اسلام و انقلاب زد و موجب خیانتی بزرگ به سربازان گمنام امام زمان -روحی له الفدا- و خون‌های پاک شهدای اسلام و انقلاب گردید؛ برای اینکه در قعر جهنم نسوزید خود اعتراف به اشتباه و گناه کنید، شاید خدا کمکتان کند.

و الله قسم، من از ابتدا با انتخاب شما مخالف بودم، ولی در آن وقت شما را ساده‌لوح می‌دانستم که مدیر و مدبر نبودید ولی شخصی بودید تحصیل‌کرده که مفید برای حوزه‌های علمیه بودید و اگر این گونه کارهاتان را ادامه دهید مسلما تکلیف دیگری دارم و می‌دانید که از تکلیف خود سرپیچی نمی‌کنم. و الله قسم، من با نخست‌وزیری بازرگان مخالف بودم ولی او را هم آدم خوبی می‌دانستم. و الله قسم، من رای به ریاست جمهوری بنی‌صدر ندادم و در تمام موارد نظر دوستان را پذیرفتم.

سخنی از سر درد و رنج و با دلی شکسته و پر از غم و اندوه با مردم عزیزمان دارم: من با خدای خود عهد کردم که از بدی افرادی که مکلف به اغماض آن نیستم هرگز چشم‌پوشی نکنم. من با خدای خود پیمان بسته‌ام که رضای او را بر رضای مردم و دوستان مقدم دارم؛ اگر تمام جهان علیه من قیام کنند دست از حق و حقیقت برنمی‌دارم.

من کار به تاریخ و آنچه اتفاق می‌افتد ندارم؛ من تنها باید به وظیفه شرعی خود عمل کنم. من بعد از خدا با مردم خوب و شریف و نجیب پیمان بسته‌ام که واقعیات را در موقع مناسبش با آنها در میان گذارم. تاریخ اسلام پر است از خیانت بزرگانش به اسلام؛ سعی کنند تحت تاثیر دروغ‌های دیکته شده که این روزها رادیوهای بیگانه آن را با شوق و شور و شعف پخش می‌کنند نگردند. از خدا می‌خواهم که به پدر پیر مردم عزیز ایران صبر و تحمل عطا فرماید و او را بخشیده و از این دنیا ببرد تا طعم تلخ خیانت دوستان را بیش از این نچشد. ما همه راضی هستیم به رضایت او؛ از خود که چیزی نداریم، هر چه هست اوست. و السلام.

یکشنبه 6 / 1 / 68

روح‌الله الموسوی الخمینی

انتهای پیام/

گروه بین الملل – رجانیوز: در حالی که رسانه های خبری و کارشناسان از توافقات شفاهی ایران و آمریکا برای امضای توافق سیاسی تا پایان ماه مارس خبر می دهند ، وزیر امور خارجه فرانسه همانند توافق ژنو اعلام کردت عهداتی که ایران پذیرفته کافی نیست.

به گزارش رجانیوز، دور جدید مذاکرات هسته ای در حالی قرار است 24 اسفندماه برگزار شود که مقامات ایرانی و آمریکایی حصول توافق اولیه تا پایان ماه مارس را بسیار نزدیک عنوان کرده اند. این در حالی است که طبق یک طراحی اولیه، تیم ایرانی در مدت نزدیک به دو سال، سعی کرده با راهبرد مذاکرات را ادامه دهد که ابتدا طرح اولیه توافق را با امریکا در جلسات متعدد دو جانبه جمع بندی کرده و در نهایت در جمع کشورهای 1+5 به بحث بگذارد تا توافق اولیه ایران و امریکا به توافق نهایی همه طرف ها منجر شود، رویکردی که البته موجبات دلخوری برخی طرف های حاضر در مذاکرات را نیز به دنبال داشته است.

با این حال در دور نهایی مذاکرات مقدماتی که موجب به امضاء توافق ژنو شد، فرانسه در یک تقسیم کار کاملا آشکار در جلسه مشترک 1+5 طرح اولیه مورد توافق ایران و امریکا را نپذیرفت تا بر این اساس امکان دریافت امتیازاتی بیش از آنچه در جلسات مشترک ایران و امریکا به تصویب رسیده بود، برای امریکا و غرب فراهم شود، تاکتیکی که البته جواب داد و موجبات افزایش سطح امتیازات طرف مقابل شد.

در همین حال به نظر می رسد فابیوس در آخرین ماه های باقیمانده به پایان مهلت تمدید توافق، نقش مشابهی را برای خود در نظر گرفته است، چنانکه  وزیر امور خارجه فرانسه امروز نسبت به مذاکرات اخیر ظریف و کری واکنش نشان داد و در این باره گفت: تعهدات ایران (برای توافق جدید) به شش قدرت جهانی کافی نبوده و به کار بیشتری نیاز است.

وزیر خارجه فرانسه با بیان اینکه "ما طرفدار یک توافق قطعی هستیم. اما در حال حاضر مشکلاتی وجود دارد" گفته است: «در مورد تعهداتی که  دولت ایران باید نسبت به حجم و سطح غنی سازی، حوزه نظارت و مدت زمان محدودیت برنامه هسته‌ای بدهد، کمبودهایی وجود دارد که باید مورد بحث قرار گیرند.»

این در حالی است که بر اساس سیاست مذاکراتی دولت و وزیر امور خارجه، طرف ایرانی برای حصول نتیجه در توافق هسته ای ابتدا در فکر بستن با آمریکا است و پس از توافق ایجاد شده میان ایران و آمریکا، متن مورد توافق به سایر کشورهای 1+5 ارائه می شود تا سند نهایی به امضای 7 کشور برسد.

چنین سیاستی در طول مذاکرات هسته ای به ریاست محمد جواد ظریف پیگری شده است و اولین نتیجه آن توافق ژنو در سوم آذر سال گذشته بود. اما دو هفته پیش از امضای توافق ژنو و در حالی که رسانه های خبری از توافق آمریکا و ایران برای دستیابی به توافق هسته ای خبر داده بودند و قرار بود این توافق به امضای وزرای امور خارجه دیگر کشورها برسد، لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه با حضور در محل مذاکرات مخالفت خود را با امضای توافق هسته ای اعلام کرد.

استدلال فابیوس این بود که هیچ اعتمادی به ایران وجود ندارد و ایران برای اینکه حداقل اعتماد ایجاد شود باید گام های بسیار بزرگی بردارد.

این موضع گیری فرانسه سبب شد که امضای توافق ژنو دو هفته به تاخیر بیافتد و طی دو هفته تیم ایرانی مجبور شد این بار نه برای جلب نظر آمریکا بلکه برای جلب رضایت فرانسوی ها امتیازات بیشتری را واگذار کند.

این "بازی دیپلماتیک"، که غربی ها از آن نتیجه گرفتند بار دیگر در آستانه توافق سیاسی (مرحله اول) در حال تکرار است.

در حالی که گفته می شود مقامات آمریکایی با ایجاد محدودیت های بسیار گسترده تر از آنچه که در توافق ژنو علیه برنامه هسته ای ایران اعمال شده، در مرحله اول به دنبال توافق بر روی کلیات هستند و طرف ایرانی برای آنکه این توافق به امضا برسد این محدودیت های را پذیرفته با این حال، لوران فابیوس بار دیگر وارد میدان مذاکرات شده است و از کافی نبودن تعهدات جدید ایران گلایه کرد.

حال اگر تیم هسته ای بخواهد بر مبنای همان سیاست توافق ژنو عمل کند بار دیگر باید برای جلب رضایت فرانسوی ها تعهدات بیشتر از آنچه که در دیدار با طرف آمریکایی پذیرفته، بپذیرد.

ظریف اظهارات اوباما را تایید کرد؟

هر چند فابیوس اعتقاد دارد محدودیت های ایجاد شده برای ایران در نتیجه مفاد توافق مرحله اول کافی نیست، با این حال وزیر امور خارجه ایران به صورت ضمنی اظهارات اوباما مبنی بر اعمال محدودیت های 10 ساله برای برنامه هسته ای ایران را تایید کرد.

محمد جواد ظریف روز پنج شنبه 14 اسفند در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی "سی‌ان‌ان" اظهار داشت که ایران احتمالا پیشنهاد اعمال محدودیت 10 ساله در برخی از جوانب برنامه هسته‌ای خود را بپذیرد. وی از دادن جزئیات بیشتر در این مورد خودداری کرد.

به گزارش خبرگزاری رویترز، کریستین امانپور خبرنگار سی‌ان‌ان در رابطه با اظهارات چند روز گذشته باراک اوباما مبنی بر لزوم توقف 10 ساله برخی از فعالیت‌های حساس هسته‌ای ایران از آقای ظریف سوال کرد که وزیر خارجه ایران در پاسخ گفت: «بستگی دارد که این موضوع را چگونه تعریف کنید، اگر توافقی صورت بگیرد، ما (ایران) آماده‌ایم که برخی محدودیت‌های مشخص برای یک بازه زمانی معین را قبول کنیم، اما من نمی‌خواهم جزئیات مذاکرات را در رسانه‌ها مطرح کنم».

رییس جمهور آمریکا روز 12 اسفند در مصاحبه با خبرگزاری رویترز گفته بود که حصول توافق نهایی اتمی با ایران مستلزم این است که جمهوری اسلامی دستکم به مدت 10 سال فعالیت‌های هسته‌ای حساس خود را کنار بگذارد و غرب هم بتواند از توقف این فعالیت‌ها مطمئن شود.

 نخست وزیر رژیم صهیونیستی در بخشی از اظهاراتش در کنگره  درباره جزییات توافق نهایی گفت: امتیاز دوم توافقی که قرار است با ایران به امضا برسد برداشتن تمام محدودیت‌ها از فعالیت هسته‌ای ایران «پس» از 10 سال است.

انگونه که از اظهارات مقامات داخلی و خارجی برمی آید محدودیت هایی که آمریکا علیه ایران در ازای توافق مرحله اول در نظر گرفته بسیار گسترده است و در نظر دارد این محدودیت ها را حداقل برای 10 سال آتی نیز حفظ کند. با این حال  این سئوال وجود دارد وقتی قرار است محدودیت ها برای سالیان طولانی حفظ شود، طرف ایرانی به چه علت محدودیت های بیشتر علیه برنامه هسته ای را میپذیرد؟ ایا صرف مانور تبلیغاتی در داخل کشور آن هم در آستانه انتخابات مچلس دلیل امضای چنین توافقی است و یا آنکه برخلاف اخبار منتشر شده، تعهداتی که آمریکا در نتیجه توافق نهایی می پذیرد سنگین تر از تعهدات ایران است؟